Partir

Corsini, die ook de regie op zich nam, schetst het leven van een rijkeluisvrouw in Zuid-Frankrijk. Nu de kinderen wat ouder zijn, wil Suzanne (Kristin Scott Thomas) weer aan het werk als fysiotherapeute. Haar omgeving vindt het onzin, maar haar man (Yvan Attal) laat goedmoedig een praktijk voor haar bouwen. Zo heeft het vrouwtje ook wat te doen. Hij hoopt alleen dat haar taken als echtgenote er niet onder zullen lijden.

Verwijzingen naar Truffaut

Als Suzanne verliefd wordt op de klusjesman Ivan (Sergi Loópez), blijkt er echter heel wat meer op het spel te staan dan haar kookkunst. Op stel en sprong verlaat ze haar gezin. Haar man zet daarop de tegenaanval in: hij laat haar rekening blokkeren en zorgt ervoor dat Ivan nergens meer aan de bak kan. Voor Suzanne is het dan de vraag wat zwaarder weegt, goede seks of een veilig bestaan zonder geldzorgen.

Het klinkt wat melodramatisch en het verhaal doet zelfs wat denken aan de komedie The War of the Roses, waarin twee ex-geliefden elkaar met alle mogelijke middelen te lijf gaan. Catherine Corsini (Les ambitieux, Mariées mais pas trop) heeft met Partir hogere ambities. Dat blijkt al uit de referenties naar onder andere La femme d’à côté en La peau douce van François Truffaut. De al bestaande, spaarzaam gebruikte filmmuziek is afkomstig van Truffauts vaste componisten Georges Dellerue en Antoine Duhamel.

Personages met diepgang

De grootste troef van Partir is niet de knipoog naar de Franse filmgeschiedenis en ook niet het zinderend hete landschap dat zo’n belangrijke rol speelt. Het zijn de acteurs. Sinds Il y a longtemps que je t’aime is Kristin Scott Thomas een van de meest gevierde Europese actrices en die status behoudt ze ook met Partir. Haar tegenspeler, Sergi López is vooral bekend van zijn duistere rollen in Pan’s Labyrinth en Harry, un ami qui vous veut du bien, maar hij blijkt ook prima uit de voeten te kunnen met een rol als passionele minnaar. Op het eerste gezicht zijn de rollen nogal clichématig, maar de acteurs weten er een diepgang aan te geven die in het scenario ontbreekt. Scott Thomas maakt van Suzanne een naïeve, maar sterke vrouw van vlees en bloed. Door het spel van López verandert Ivan van een simpele boerse Spanjaard in een man die gebukt gaat onder twijfels. Alleen Yvan Attal (Munich) is rechtlijnig angstaanjagend als Suzannes ex-man.

Het scenario bevat wat gebreken, zoals de te simpele reacties van Suzannes kinderen, onduidelijkheid over Ivans verleden en een einde dat niet geheel bevredigt. Desondanks is Partir een van de sterkste Franse films van dit jaar, mogelijk zelfs een nieuwe Il y a longtemps que je t’aime, in termen van lof en succes.