On the road met Cameron Crowe

Almost Famous is grotendeels gebaseerd op de herinneringen van regisseur Cameron Crowe (Jerry Maguire, Elizabethtown). Net als William Miller in de film werkte hij al op zeer jonge leeftijd voor het muziekblad Rolling Stone. Zijn eerste tournee, met The Allman Brothers, vormt de basis voor het verhaal in de film. William tourt met de band Stillwater door de V.S. en leert daarbij heel wat journalistieke lessen. Waaronder de belangrijkste: word geen vriend met de rocksterren. Zijn loyaliteit met de bandleden gaat niet samen met zijn taak als muziekjournalist en daardoor raakt hij in een behoorlijk gewetensconflict.

Bemoeizuchtige moeder

Crowe noemde zijn meest persoonlijke film in eerste instantie Untitled. Deze director’s cut van 167 minuten is de belangrijkste attractie van de special edition. Crowe voorziet Untitled van commentaar en aangezien de film in feite over hem gaat, is dat vaak persoonlijk en soms ook pijnlijk. Een groot deel van het verhaal is hem echt overkomen. Sterker nog, de t-shirts die Patrick Fugit als William draagt zijn van Crowe zelf geweest, en de meeste backstagepasjes en platenhoezen komen uit zijn eigen jongenskamer. Het leukste aan het commentaar zijn echter de opmerkingen van Crowe’s moeder, die in het echt al net zo bemoeizuchtig en dominant is als Frances McDormand in de film. Haar inbreng is onbedoeld hilarisch, vooral als ze opzichtig probeert om wat extra dvd’tjes van haar zoon aan de man te brengen. “Deze scène vind ik prachtig, vooral het kroost in het zwembad. Waarderen de mensen wel hoeveel moeite jij doet, Cameron?”

Helaas leiden moeder en zoon Crowe wel aan het Amerikaanse dankbaarheidsyndroom, en wordt een groot gedeelte van het commentaar besteed aan het bedanken van de cameraman (“You were great!”), de kostuumontwerpster (“You did an amazing job!”) en de acteurs (“Kate is a genius!”). Het commentaar eindigt heel natuurlijk met “Thanks, mom.” “Thank you, son.”

Gelukkig zijn er ook interessante dingen te vertellen over de productie van Almost Famous. Zo wordt er zorgvuldig geciteerd uit albumcovers, songteksten en Crowe’s favoriete film, The Apartment. De cameo’s zijn, zeker in de Untitled-versie, niet bij te houden. Ook fijn: Crowe is niet te beroerd om af en toe een scène af te kraken die hij vanwege geld- en tijdgebrek niet goed genoeg heeft kunnen opnemen.

Geplaybackte Stairway

Ook boeiend zijn de apart toegevoegde weggelaten scènes, die dus niet op Untitled staan. Om zijn moeder ervan te overtuigen dat rockmuziek wel degelijk intelligent en verheffend kan zijn, laat William zijn moeder het nummer Stairway to Heaven van Led Zeppelin horen. Omdat Crowe de rechten voor het nummer niet kreeg, verschijnt er een tekst in beeld wanneer je je eigen versie van het nummer op moet zetten. Vervolgens kijk je acht minuten lang naar acteurs die geluidloos meezingen, meedrummen en hun hoofd bewegen op onhoorbare muziek. Zonder de soundtrack is de scène slaapverwekkend, maar als je de cd op het juiste moment weet aan te zetten gaat er een wereld voor je open.

I’m with the band

De rest van de extra’s valt tegen. Op de dvd met de oorspronkelijke bioscoopversie staan zogenaamde ‘productie-aantekeningen’, waarin heel summier wordt aangegeven hoe de film tot stand kwam. Als je zin hebt om ze te lezen tenminste, want lappen tekst op een dvd is toch de minst interessante extra die je kunt verzinnen? In het Duits welteverstaan, maar dat kan een foutje van de filmmaatschappij zijn. Het menu en de informatieve teksten op de tweede dvd zijn namelijk in het Engels.

Ook de artikelen die Crowe voor Rolling Stone schreef zijn helaas in het Duits en nodigen daarom niet uit tot lezen. Het beloofde interview met Lester Bangs op de tweede dvd is teleurstellend kort. Een interview met Philip Seymour Hoffman (die overtuigend gestalte geeft aan de legendarische popjournalist) ontbreekt, en dat is een gemis. Korte documentaires over The Allman Brothers, de geschiedenis van Rolling Stone of de echte Penny Lane hadden deze Special edition echt onmisbaar gemaakt. Nu is het een leuk cadeau voor iedereen die zich aangetrokken voelde tot de seventies backstage-sfeer in de film, en die vindt dat de trip niet lang genoeg kan duren.