Film / Films

Superman is weer super

recensie: Superman Returns

Het heeft even geduurd, maar de man van staal is weer terug op het witte doek. Na een aantal jaren op televisie te hebben vertoefd (Lois & Clark, Smallville), is het verhaal van Superman weer opgepakt door Bryan Singer, die met de eerste twee X-Men-films al liet zien vertrouwd te zijn met comic-verfilmingen.

De film gaat verder waar Superman II (1980) ophield. Superman (Brandon Routh) komt na een afwezigheid van een aantal jaren weer terug op aarde. Lois Lane (Kate Bosworth) heeft een zoontje van vijf en staat op het punt om te trouwen. Ze heeft inmiddels de Pulitzerprijs gewonnen met een artikel over waarom de wereld Superman níet nodig heeft. Niet alleen komt Superman weer terug om die wereld toch te overtuigen van zijn onmisbaarheid, hij wil en passant ook even het hart van Lois terugwinnen. Toevallig zijn Lex Luthor (vers uit de gevangenis) en Clark Kent (‘wereldreis’) ook weer terug.

Is it a bird?

~

Met het aanzwellen van de Supermantheme van John Williams en begintitels die geweldig veel op die van Superman uit 1978 lijken, is de toon meteen gezet. Superman is terug van nooit weggeweest. Fijn ook dat Metropolis en diens inwoners praktisch niet veranderd zijn; een duidelijk eerbetoon van Singer aan de eerdere films. Het vlinderdasje van Jimmy Olsen, Lois die niet weet hoe ze iets moet spellen, en uiteraard het logo van de Daily Planet, de grote ronddraaiende globe. Zelfs het historische “Is it a bird? Is it a plane?” is op leuke wijze in de film verwerkt.

Casting

~

Het grootste probleem dat de productie van Superman Returns kende, was de casting. Veel bekende namen werden vooraf al in het blauwrode pak gestoken. Nicolas Cage, Ashton Kutcher en Josh Hartnett waren enkele van de gegadigden. Met Singer aan boord, die voor dit project tot zijn grote spijt het derde deel van de X-Men moest laten schieten, kwam een einde aan het speculeren. Hij wilde koste wat kost een onbekende, iemand die daardoor alleen met Superman geassocieerd kon worden. Met Brandon Routh, die zelfs wel wat weg heeft van de legendarische Superman Christopher Reeve, heeft hij de goede man van staal binnen gehaald. Routh is een geweldige Clark en een haast klassieke Superman.

Chemie

~

Dat een film als Superman vol zit met actie, mag duidelijk zijn. Een spectaculaire vliegtuigcrash, een vuurgevecht, een op hol geslagen auto, en het ultieme doel van Lex Luthor (een fantastische Kevin Spacey): een eigen eiland dat binnen een paar uur uit de zeebodem ontstaat. Het eindgevecht steekt zelfs bijna grauw af ten opzichte van de vliegtuigscènes. De momenten dat er geen actie is, worden gevuld met de relatie tussen Superman en Lois Lane. Daarmee heeft de film meteen het grootste minpunt te pakken. Bosworth is te jong als Lois Lane (zeker als je bedenkt dat ze moeder is van een vijfjarige) en de chemie tussen haar en Routh is maar minimaal.

Het is Singer absoluut gelukt een aan lager wal geraakte filmreeks en een van de bekendste superhelden weer te laten schitteren. De regisseur weet de personages een hart te geven, maar legt, zoals het dit soort spektakels betaamt, de nadruk op de actie en op Superman. Hij houdt ook wijselijk de deur open voor een onvermijdelijk vervolg. Superman Returns is nog niet de klassieker die hij had kunnen zijn, maar super is de film toch zeker.