Jongerenfenomeen komt tot een eind

De tekst van de titelsong vat goed samen hoe vele duizenden diehard-fans zich waarschijnlijk voelen nu het laatste deel van de Twilight saga uitkomt. “I have died every day waiting for you”. De serie films volgt op de bestsellers die zijn geschreven door Stephenie Meyer. Twilight draait om de driehoeksverhouding tussen de vampier Edward (Robert Pattinson), zijn aartsvijand Jacob (Taylor Lautner) en het schuchtere meisje Bella (Kristen Steward).

21^ste eeuwse vampiers
Om vampiers een nieuw elan te geven heeft Twilight vanaf het eerste deel flink de ruimte genomen om horrorelementen te verwijderen. Het enige bloed dat gedronken wordt is dierenbloed. De vampier probeert zich in te houden om mensen niet aan te vallen. In plaats van te verbranden schitteren 21^ste eeuwse vampiers in het zonlicht en hebben ze hun doodskisten ingeruild voor een gewone slaapkamer. En natuurlijk blijft schoonheid voor altijd.

Voor het laatste deel van de filmserie is beloofd dat er een grote strijd zal plaatsvinden tussen twee verschillende vampierfamilies, maar de film draait vooral om de relatieproblemen van hoofdrolspelers Pattinson en Steward. Breaking Dawn – Part 2 begint bij het nieuwe leven van Bella. Ze opent haar ogen voor het eerst als vampier en als vrouw van Edward. Bella’s transformatie is nu compleet en zij kan eindelijk genieten van haar nieuwe familie, inclusief haar dochter Renesmee. Dit kind is de grote spil waar het drama van de film om draait en die de fans al maanden bezig houdt. Voor het eerst krijgen ze haar in volle wasdom te zien.

Onsamenhangende romantiek
Ondanks alle romantische kuising is deze Disney-esque versie van de vampiermythe niet geheel zonder taboes. Jacob is de beschermer van Renesmee, die ongeveer 150 jaar later toch ook in jeugdige schoonheid is blijven hangen. Als Renesmee na een verkorte jeugd eveneens voor eeuwig mooi opdroogt, ontstaat een liefde. Deze liefde, ondanks de ver uit elkaar liggende leeftijd, komt slechts als voetnoot terug in de film. Hollywood heeft hier niet het lef van de schrijfster, die het thema in haar boek verder uitwerkt.

Dit gebrek aan risico valt ook de rest van de film te bespeuren. Toch zal het de hardnekkige crooners tegenvallen dat er in dit deel minder aandacht is voor romantiek. Wanneer dit wel geadresseerd wordt, komt de liefde op klanken van mierzoete muziek op onsamenhangende manier in beeld. Zeker het begin en einde van de film zijn onderhevig aan het gebrek aan goede storytelling. De scriptschrijvers lijken erg te hechten aan de chronologie van het boek, maar laten alle details weg.

Een moeilijk afscheid

Met de driehoeksverhouding al opgelost in Breaking Dawn – Part 1, moet het vervolg het van een andere kracht hebben: in plaats van de liefde staat het Twilight-slot in het teken van actie. Het plot dat ontstaat uit de voorbereiding van de ultieme strijd is veruit het sterkste van de film. Het laat echter wel even op zich wachten. Deel 2 schiet daarmee ook voorbij aan de doelgroep, omdat de testosteronstrijd tussen Edward en Jacob vrijwel geheel is verdwenen: de sleutel tot het megasucces is achterwege gelaten. Na dit laatste deel moet de strijdbijl tussen team Jacob vs. team Edward begraven worden.

Iedereen die de Twilight-hype heeft gemist, kan het tweede deel van Breaking Dawn links laten liggen. De film weet zich op eigen kracht niet hoog te houden en is vrijwel onbegrijpelijk voor degenen die de vorige delen gemist hebben of de boeken niet hebben gelezen. Voor de fans is het een moeilijk afscheid dat eigenlijk alleen de moeite waard is vanwege de onvoorziene plotwending die de film toch nog een impuls geeft.