Keihard en kwetsbaar

Ook in achterstandswijken groeien mensen op. Regisseur Andrea Arnold laat in Fish Tank zien hoe een verwaarloosd pubermeisje, tegengewerkt door haar eigen destructieve gedrag en haar deprimerende omgeving, op zoek gaat naar een uitweg.
~
Dromen
Toch heeft Mia verlangens en dromen. Ze smelt bij het aaien van een paard – dat ze vervolgens probeert te stelen – en elke dag oefent ze danspassen in een verlaten flat, in de hoop ooit danseres te kunnen worden. Ze slingert haar kleine zusje heel wat scheldwoorden naar het hoofd, maar uiteindelijk blijkt Mia toch om haar te geven.
Net als elke puber is Mia een kind dat volwassen denkt te zijn, maar ze kan het zich in tegenstelling tot andere pubers niet veroorloven om haar zachte kant te laten zien. Tijdens haar zoektocht naar een kans om te ontsnappen vecht ze zowel tegen zichzelf als tegen haar omgeving.
Lichtpunt
~
Voor de rol van Mia plukte Arnold actrice Katie Jarvis van de straat en begeleidde haar tijdens het maken van de film intensief. Jarvis staat niet ver van het personage dat ze vertolkt, zo blijkt uit een artikel uit de Guardian.
Ze komt uit dezelfde wijk en heeft haar school niet afgemaakt. Dit draagt ongetwijfeld bij aan het realistische karakter van de film. Zonder sentimenteel te worden maar met gevoel voor detail, registreert Arnold het gedrag van een stuurloze puber.
Gouden randje
~
Ook heeft regisseur Andrea Arnold een aantal momenten van tederheid uitvergroot, bijvoorbeeld als Connor Mia naar bed brengt. Mia doet alsof ze slaapt en geniet ervan dat Connor haar optilt, haar naar de slaapkamer draagt, haar schoenen en broek uittrekt, de deken over haar heen legt. Door de verstilde beelden van zijn aanrakingen spat de warmte van het scherm af. Dit geeft het rauwe Fish Tank een gouden randje. Het is dan ook geen wonder dat de film in Cannes de juryprijs won.