Boeken / Non-fictie

Een verrukkelijke jazzpil

recensie: All that jazz

Uitgeverij Carrera heeft zich verstout tot een jazzboek dat van binnen en van buiten een bovengemiddelde aantrekkingskracht uitoefent: All that jazz. Negentien auteurs hebben er hun best op gedaan.

Initiatiefnemer Paul Evers souffleert in drie uitbundige pagina’s voorwoord alvast hoe de krachtig gekafte turf beleefd moet worden. Zijn stijl is enthousiast en enthousiasmerend, met een onmiskenbare bijklank van improvisatie (cool hoor!) en zonder een pretentie van exclusiviteit die insiders nog wel eens wil aankleven. Het gaat er juist om een breed publiek aan te spreken, en het is te hopen dat dat brede publiek dat zal weten.

Dwarsdoorsnede
De zes grote brokken in het boek zijn: jazz, soul, urban, world, blues en singer-songwriters (popartiesten met jazzkanten, zoals Joni Mitchell, Van Morrison, Bob Dylan). Nadruk ligt op de muziek van nu, met inbegrip van alle fusies en cross-overs: dat gebeurt steeds in de afdeling ‘idolen’. Maar eerst passeert in een afdeling ‘iconen’, want nieuw bestaat nooit zonder oud. Je zult her en der ongetwijfeld een icoon of idool missen, maar ook ontmoet je iconen en idolen die je niet kent en nieuwsgierig maken. De keuze van de auteurs is op zijn minst een mooie dwarsdoorsnede, al zullen er diehards zijn die deze niet heel erg verrassend vinden.

Ieder deel krijgt in het midden een royale afdeling ‘geschiedenis’ en is doorsneden met columns van betrokken musici over persoonlijke favorieten, en met foto’s die je niet vaak zult zijn tegengekomen. Grappig en goed overdacht is dat ook de lay–out een klassiek én een modern aspect toont: geen rommeltje en zeker niet saai.

Toegiften
Na de zes brokken volgen nog aantrekkelijke toegiften: vijf dj’s worden voor het voetlicht gehaald, festivals worden per maand en podia per provincie gegroepeerd en organisaties op het gebied van jazz, blues en wereldmuziek worden opgesomd. Handig om het jaar en het land mee door te komen.

En dan zijn we er nog niet! Tal van informatieve en interessante links worden gelegd tussen jazz en eten, fotografie, film, poëzie, proza, beeldende kunst en dans. Tot slot kun je opsteken waar online veel meer informatie te consumeren valt over de gepasseerde muzieksoorten.

Een naslagwerk is het nadrukkelijk niet; vandaar dat de inhoudsopgave summier is en een index ontbreekt, wat toch wel een beetje jammer is. Maar dat drukt de lees- en opzoekpret geenszins: ons nederige jazzlandje aan de Noordzee mag zich gelukkig prijzen met deze jazzpil.