Een duister mysterie rondom een verloren reiskoffer
Het vergeten gezicht, geschreven door Elle van Rijn (1967), vertelt het verhaal van de jonge journaliste Lizzy die na een zakenreis naar Londen de verkeerde koffer in handen krijgt. Wanneer haar leven in hartje Amsterdam volledig uit elkaar lijkt te vallen, gaat zij in Berlijn op zoek naar de eigenaresse van de koffer. Met alle gevolgen van dien.
Journaliste Lizzy lijkt alles mee te hebben. Een leuke baan bij een groot tijdschrift, een intelligente, knappe vriend en een mooi appartement in Amsterdam. Wanneer zij terugkeert van een zakenreis, valt haar leven in één klap in duigen. Haar vriend verlaat haar voor een exotische studente en haar baas ontslaat haar op staande voet. Tot overmaat van ramp heeft zij op Schiphol ook nog eens de verkeerde koffer meegekregen. In deze koffer zit een mysterieuze Duitse roman genaamd Das vergessene Gesicht. Lizzy raakt gefascineerd door het indrukwekkende liefdesverhaal dat zich vlak voor de oorlog in nazi–Duitsland afspeelt. Ze besluit om de eigenaresse van de koffer, de Duitse chemicus Monika, op te sporen. Vol goede moed vertrekt zij naar Berlijn waar ze verstrikt raakt in een verstikkend web van ontdekkingen en leugens. Monika blijkt al een jaar spoorloos te zijn verdwenen.
Perfecte balans tussen heden en verleden
Het vergeten gezicht is zo’n spannend boek dat je het gewoon niet weg kunt leggen. Van het moment dat Lizzy afreist naar Berlijn tot aan de duistere ontknoping van het boek blijf je als lezer met nieuwsgierige haast iedere bladzijde omslaan. De grote kracht van Het vergeten gezicht is vooral de perfecte balans tussen heden en verleden. De verhaallijn verspringt steeds tussen het ontroerende vooroorlogse liefdesverhaal van de Duitse Sylvia en de joodse Jürgen en de zoektocht van Lizzy naar de verdwenen Monika. Je blijft je tot het eind afvragen hoe Sylvia en Jürgen nu precies in verband staan met Monika. Het verlossende antwoord komt in de intens spannende ontknoping.
Naast spanning geeft Het vergeten gezicht ook een ontroerend en gedetailleerd beeld van het beschermde leven van de onwetende SS–vrouw Sylvia, die hunkert naar liefde en erkenning. Door haar onvoorwaardelijke liefde voor haar man Klaus is zij blind voor de gruwelen waarmee zijn functie als bewaker van het werkkamp Sachsenhausen gepaard gaan. Pas wanneer Sylvia een glimp opvangt van haar jeugdvriend Jürgen in het kamp en een geheime briefwisseling met hem opstart, dringt langzaam de harde realiteit tot haar door. Van Rijn vertelt hun verhaal met een finesse waardoorde personages en hun gevoelens bijna tastbaar worden. Angst, verwarring en vastberadenheid vormen de rode draad in het boek en smelten uiteindelijk samen tot een climax die heden en verleden op sublieme wijze verbindt.
