Songs als stripverhaal
Popmuziek en strips zijn vaak een onafscheidelijke combinatie en dat gegeven, in combinatie met het boekenweekthema ‘muziek’, bracht striptekenaars Jean-Marc van Tol en Gerrit de Jager op het idee om een stripboek uit te geven met verstrippingen van bekende Nederlandstalige songs door een aantal van de belangrijkste Nederlandse striptekenaars van dit moment. Het resultaat is Strips in stereo, een verzameling van veertien strips met een cd met daarop de bijbehorende liedjes.
 |
| Fragment uit Kinderballade |
De veertien tekenaars zochten zelf een nummer uit om te verstrippen. Dat zijn allemaal heel verschillende nummers die op heel uiteenlopende wijze zijn geïnterpreteerd. Slechts twee tekenaars gebruikten figuren uit hun bestaande strips. Gerrit de Jager gebruikte de familie Doorzon om Peter Koelewijns Kom van dat dak af gestalte te geven en Hein de Kort gaf een heel vrije interpretatie van Je bent zo lekker lelijk van Jeroen Zijlstra met zijn personage Dirk Drie Keer Bellen in de hoofdrol.
Anders dan anders
Drie andere striptekenaars weken juist sterk af van de van hun bekende stijl. Mark Retera, bekend van Dirk-Jan, gebruikte een veel realistischer stijl dan we van hem gewend zijn voor zijn, precies de song volgende, versie van Guido Belcanto’s De verpleegster. Jean-Marc van Tol, die Fokke & Sukke tekent, tekent hier ook veel realistischer dan gewoonlijk. Maaike Hartjes, die bekend is van haar priegelige stokpoppetjes in de Viva, leefde zich voor Boudewijn de Groots Kinderballade helemaal uit in een setting die wordt gedomineerd door Jugendstilkrullen en Japanse landschappen. Hartjes heeft het nummer op interessante wijze heel vrij geïnterpreteerd, met een doodzieke jongen en een als geisha geklede engel die hem uit het leven komt halen, in plaats van met een directe verbeelding van het gezongen verhaal over de kalverliefde en moord van een jongen. Toch past haar interpretatie naadloos bij de tekst.
Ome Dirk vertelt…
 |
| Fragment uit Ketelbinkie |
Een aantal verhalen trekt speciaal de aandacht. De strip die Typex maakte van hiphopklassieker Moordenaar van de Osdorp Posse is bijzonder grappig, vooral omdat “m’n neef, D.J. IJsblok” ook daadwerkelijk een vierkant mannetje van ijs is. De strip die Hanco Kolk maakte van Voor ik vergeet is net zo ontroerend als het liedje van Spinvis. Hij toont met foto’s en strips het levensverhaal van wat waarschijnlijk zijn grootvader is. Dick Matena, bekend van zijn verstripping van De avonden, tekende een hilarische parodie op Ketelbinkie. Deze begint met een Ome Dirk die twee kindertjes wel eens wat echte muziek zal laten horen. Matena steekt in het in ballonnetjes getekende commentaar de draak met de originele tekst. Ketelbinkie is bij hem een lompe reus die de jenevervoorraad opzuipt en daarom overboord zal worden gezet, maar door zijn gewicht door het dek zakt en de boot tot zinken brengt.
Alle verhalen in Strips in stereo zijn van een bijzonder hoge kwaliteit. De veertien tekenaars hebben duidelijk hun best gedaan om te laten zien wat ze kunnen. Het plezier dat ze hebben gehad bij het tekenen straalt van de pagina’s. De vormgeving van het boek is daarbij passend. Het geheel ziet er uit als een oude lp en heeft vrijwel hetzelfde formaat (het scheelt net twee centimeter) en de strips krijgen daardoor volop de ruimte. Als je de cd er bij opzet ben je 54 minuten gegarandeerd van veel kijk- en luisterplezier.
