Liefde in de herkansing

Het boek mag dan geen origineel begin hebben, later zal het verhaal zeker beklijven. Vijf jaar lang heeft Joy (27) geloofd in het ideale plaatje, dat ze zelf steeds voedde met nieuwe wensen. Haar geliefde, Pascal, is niet alleen haar business partner (in opvouwbare koffiebekers), maar ook haar partner in de liefde. De schok is dan ook overweldigend als Pascal aangeeft dat hij verliefd is geworden op een andere werknemer die hij onder zijn hoede heeft genomen. Hij stelt een ultimatum: binnen twee weken moet Joy een andere ruimte vinden. Met haar handen in het haar probeert Joy de queeste naar een nieuwe woonruimte te voltooien. Zonder enig resultaat. Diep bedroefd zijgt ze neer op een bankje in het park, waar ze haar tranen rijkelijk laat vloeien.

Een onverwachte vriendschap

Een oude dame naast haar heeft erge medelijden en geeft haar een flinke duit geld, zodat Joy tenminste de nacht kan doorbrengen in een hotelkamer. Daar komt het niet van. Integendeel: het pakt zelfs nog beter uit voor de gebroken vrouw. De dame op leeftijd, Frida (72) geheten, strijkt namelijk over haar hart en laat de jonge vrouw bij haar thuis logeren. Het logeerpartijtje loopt echter flink uit de hand, want Joy blijft niet slechts voor één nacht, maar is Frida’s nieuwe vaste huisgenote totdat Joy een nieuw stekkie heeft weten te bemachtigen.

Waar Joy treurt om een verloren relatie, rouwt Frida om haar overleden man Theo. Ze zit al bijna twee jaar letterlijk achter de geraniums. Een plek waar Frida’s buurvrouw Cecile en love interest Lucien (een heer die Theo’s auto af en toe nog gebruikt, zodat deze niet roest) haar vandaan willen plukken. Nu krijgen Cecile en Theo een extra helpende hand in de vorm van Joy. Joy heeft namelijk haar vertrouwen in, of beter gezegd haar hoop op, zelfhulpboeken gevestigd. Ineens zitten de meubels van Frida onder de post-its met bemoedigende spreuken en levenslessen uit de boeken waar ze beiden in neuzen. Eerst is Frida nog behoorlijk sceptisch, maar nadat een aantal psychologische lessen toch hun vruchten lijken af te werpen, scandeert ze deze als mantra’s net zo hard rond als Joy.

Triggers voor de lachspieren

De twee vrouwen verschillen misschien veel van elkaar in leeftijd, maar hun verdriet zorgt ervoor dat ze dicht naar elkaar toe groeien. En ook op het gebied van humor lijken ze een goede match te zijn, want ze beschikken beiden over vele gevatte opmerkingen. Al grappend en grollend belanden ze in de meest eigenaardige situaties. Op een ‘zwak’ moment schrijft Joy een liefdesbrief aan Pascal waarin ze pleit voor de herkansing van hun liefde. Niet lang daarna realiseert ze zich wat voor grootse fout ze heeft gemaakt, maar helaas heeft ze haar huissleutel naast de brief op het tafeltje van hun oude gezamenlijke appartement achtergelaten en ze kan de brief dus niet zomaar weghalen… Frida staat erop dat ze de brief terughalen en als ware inbreeksters weten ze het huis van Joy’s ex te infiltreren.

De wijze waarop Muskee het beschrijft werkt op de lachspieren. Dat is wat haar manier van schrijven zo kenmerkt: ze laat zich van haar meest grappige kant zien en de dialogen mogen soms dan niet heel realistisch overkomen (Frida komt soms veel jeugdiger over dan ze daadwerkelijk is), maar het informele karakter van de gesprekken en de vlotte karakters zorgen ervoor dat je echt geniet tijdens het lezen.

Dat Frida en Lucien steeds meer naar elkaar groeien, is nogal voorspelbaar. Dat Joy verliefd wordt op een oude crush, is heel wat verrassender. Het zorgt ook een beetje voor een opfrisser in het verhaal, omdat het verhaal in het midden een beetje ‘inkakt’ en zelfs op sommige momenten een beetje een flauw karakter krijgt. Aan de andere is het wel weer leuk om te lezen dat de schrijfster zoveel verwijzingen naar de huidige realiteit maakt. Denk aan bekende liedjes of boeken die de revue passeren. Dit zorgt ervoor dat de wereld van Joy en Frida herkenbaar wordt: het echte leven sijpelt het boek binnen.

Ook is het fijn dat de vrouwen niet al te lang zwelgen in zelfmedelijden, maar al vrij snel de schouders eronder zetten. Uiteindelijk draait het boek meer om hun onverwachte vriendschap dan om de liefde en de bijbehorende lusten die ze hervinden. Muskee is iemand die de receptuur van een feelgoodroman goed heeft bestudeerd, maar er zeker wat verfrissende ingrediënten bij heeft gegoten. Wie meer van haar wil lezen, kan zich verlekkeren aan haar papieren debuut Nooit meer hetzelfde, want dit boek smaakt zeker naar meer!