E.T.: The Extra-Terrestrial

Eerder dit jaar, precies twintig jaar na de originele release, werd E.T. opnieuw uitgebracht in een opgepoetste versie, aangevuld met een paar scènes die in 1982 om verschillende redenen gesneuveld waren. De re-release was een bescheiden succes, maar critici zeurden over het feit dat het niet de originele versie was die in de bioscopen te zien was. De kritiek werd heviger toen Universal de film ook op DVD alleen in de nieuwe versie wilde uitbrengen. Onder druk van duizenden fans gaf de studio toe en zette ook de versie uit 1982 op schijf.
Het is alleen jammer dat ze dit alleen in Amerika deden.

Vakwerk

Wij zitten hier in Europa dus opgezadeld met de nieuwe, digitaal bewerkte E.T. en we moeten eerlijk zijn: hij is helemaal niet slecht. Integendeel: de nieuwe scènes zijn prima en dragen echt bij aan de film en de weggepoetste vuurwapens vallen helemaal niet op als je er niet op let. Het belangrijkste is dat E.T. nog steeds zichzelf is en de film nog altijd een adembenemend stuk vakwerk is van een filmmaker op de toppen van zijn kunnen.

Kippevel

Ook de extra’s mogen er zijn. Aangezien Spielberg uit principe geen audiocommentaar inspreekt, moeten de liefhebbers van alternatieve geluidssporen het op de eerste disc van deze tweedelige set doen met de live opgenomen soundtrack zoals die tijdens de première van de nieuwe versie werd gespeeld onder leiding van John Williams. Op de tweede schijf zijn videobeelden van het concert te zien, die elke (film-)muziekliefhebber kippevel zullen bezorgen.

Spacy

Ook op disc twee is een degelijke documentaire te vinden van Spielberg-historicus Laurent Bouzereau, wiens naam door DVD-liefhebbers met ontzag wordt uitgesproken vanwege zijn uitstekend verzorgde DVD’s en bijbehorende documentaires. De “verkenningsreis in de ruimte” is een heel irritant stukje astronomie-voor-kinderen, die ingesproken wordt door iemand die klinkt als Donald Duck die E.T. probeert te imiteren. De videobeelden van de reünie ter gelegenheid van E.T.’s twintigste verjaardag vallen vooral op door een spacy Drew Barrymore, die het steeds maar heeft over de “love” die ze als kleuter op de set voelde.

Struisvogel

De overige extra’s, zoals een ruimte-encyclopedie die van commentaar wordt voorzien door een soort verkouden struisvogel die E.T. moet voorstellen, zijn helaas van mindere kwaliteit, maar dat geeft niet. Feit is dat één van de ultieme klassiekers uit de filmgeschiedenis op DVD te krijgen is, en de instelling waarmee je deze set moet bekijken is “beter een digitaal opgepoetste E.T. dan helemaal geen E.T.”. De nieuw ingevoegde scènes zijn echt niet slecht en de extra’s zorgen op zijn minst voor een glimlach. Wat wil je nog meer?