Mislukte documentaire

Frankie Wilde is een zeer succesvolle DJ en producer op Ibiza. Hij staat al jaren zeer verdienstelijk onder contract bij een platenmaatschappij en draait elke avond voor een uitzinnig publiek in de hipste clubs van Ibiza. Frankie de DJ zet zijn rol als Frankie de DJ zeer overtuigend neer. Hij is de ideale postmoderne variant op de zuipende, snuivende en driftig om zich heen neukende rockster. Frankie heeft zijn ziel lang geleden al aan de duivel verkocht en niemand weerhoudt hem er van om alles uit het leven te halen. Het lichaam liegt echter nooit en Frankie wordt van de ene op de andere dag doof. De vraag die zich aandient is of er toekomst is voor een dove DJ.

Voorspelbaar

Het grote probleem van It’s all gone is dat de verhaallijn te vlak en eenzijdig is om als fictiewerkstuk te kunnen overtuigen. We zien de strijd van Frankie om te accepteren dat hij doof wordt en zijn tijd als DJ lijkt te zijn afgelopen. Dit is echter het enige verhaalperspectief waarin Dowse heeft geïnvesteerd. Die insteek is nogal voorspelbaar, want er is niet veel verbeeldingskracht voor nodig om te fantaseren over de vraag hoe de tragiek er uit ziet van een wereldberoemde DJ, die op de toppen van zijn roem doof wordt. Alle te bedenken clichés worden behandeld. Het enige positieve is dat Paul Kaye de rol van freakende DJ uitstekend vertolkt: hij is charmant, humoristisch en vermakelijk.

Rouwproces

Ondanks het rouwproces waarin de hoofdpersoon belandt, ontwikkelt zijn karakter zich niet, vooral omdat de weinige dialogen ook nog eens oppervlakkig en nauwelijks wederkerig zijn. De beelden moeten het verhaal van Frankie vertellen, waarbij juist in het geval van de tragische situatie waarin hij terecht komt, de dialogen de film diepgang en overtuigingskracht hadden kunnen geven. De interviewtjes met collega DJ’s, om het reality-gehalte van de filmdocumentaire hoog te houden, komen bedacht en weinig spontaan over.

Plagiaat

Om als interessante filmdocumentaire te kunnen slagen, mist It’s all gone de serieuze toon van een documentaire. Dit komt vooral door een gebrek aan inzet van de regisseur om zich daadwerkelijk te verdiepen in de geschiedenis van de house- en DJ- cultuur en de positie van Ibiza daarin. Hierover komt de kijker niets te weten, terwijl het kijken naar deze film er juist nieuwsgierig naar maakt. Ook serieuze vragen over doofheidsrisico’s bij DJ’s blijven onbeantwoord. Een ander kritiekpunt is dat Dowse er geen moeite mee heeft om plagiaat te plegen, wanneer hij een groot knaagdier laat opdraven als tegenspeler van Frankie, sterk lijkend op het beest dat Donnie Darko lastig viel in de gelijknamige film uit 2001. It’s all gone Pete Tong heeft een uitstekende hoofdrolspeler, maar ontroert geen moment en is mislukt als filmdocumentaire. De regisseur had er beter aan gedaan een keuze te maken: óf een serieuze documentaire, óf een fictiefilm met meerdere verhaallijnen, meer dialogen en een breder vertelperspectief.