Weinig nieuws onder de zon

Uit gesprekken met fans van Barbara hoor ik duidelijk dat er behoefte was aan weer een boek met korte verhalen. Haar vorige boek Je geld of je leven was een heuse grafische roman over Stoks worsteling met haar eerste echte baan. Door veel fans werd het niet zo gewaardeerd, juist omdat het een lang verhaal was en de auteur er in experimenteerde met een nieuwe beeldvorm. Zulke fans zullen in Nu we hier toch zijn weer volledig aan hun trekken komen. Het is vooral vergelijkbaar met Barbaraal tot op het bot, haar eerste boek, dat een bundeling was van eerdere autobiografische strips die Stok publiceerde in haar eigen undergroundtijdschrift Barbaraal.

Liever langer

In tegenstelling tot bovengenoemde fans vind ik de paginagrote stripjes in Nu we hier toch zijn minder geslaagd dan haar langere, meer experimentele werk in Je geld of je leven. Vaak valt Stok terug op thematiek die ze al vaker heeft gebruikt en het tekenwerk is veelal aan de rommelige kant. Bovendien is het soms duidelijk te zien dat de strip voor een groter papierformaat is bedoeld. Stok kan zich in wat langere strips over het algemeen beter uiten doordat dialogen beter worden opgebouwd en er per plaatje meer ruimte wordt genomen. Een goed voorbeeld is Hippie, dat de verzamelaar waarschijnlijk al jaren in zijn collectie had omdat het eerder als miniboekje uitkwam bij De Plaatjesmaker in Amsterdam. Het verhaal over het hondje Joekes is aangrijpend en ook een van de best getekende strips in het boek.

Allemaal in de strip

De dagelijkse avonturen van de auteur zelf zijn het onderwerp van alle stripjes. Relatieproblemen, optredens van Barbara’s bands, een eerste contract met een echt tijdschrift, een zeiltocht naar de Oostzee en het overlijden van Barbara’s oma zijn maar een paar van de onderwerpen die de revue passeren. Veel verhalen spelen zich af in de Groninger clubscene van Vera, waardoor er zo nu en dan bekende Groningers in de strips opdagen zoals Vera-programmeur Peter Weening. Barbara Stok zelf zegt dat mensen haar soms niet eens durven aan te spreken omdat ze bang zijn om in haar strips voor te komen.

Sex, drugs & strips

De misser van deze verzamelbundel is dat zeker een vijfde van het boek eerder werd gepubliceerd in het ’tijdschrift’ Sex, drugs & strips, dat in 2000 bij Nijgh & Van Ditmar uitkwam. Dit lijkt nogal gemakzuchtig. Veel van de fans van Stok hebben deze strip waarschijnlijk al en zij kopen die strips nu eigenlijk dubbel. Ondanks de lijvigheid van het boek is er voor hen die Barbara Stok al jaren op de voet volgen weinig nieuws te beleven aan Nu we hier toch zijn. Feitelijk is het boek alleen interessant voor diegenen die de auteur nog moeten ontdekken.