Een ode aan New York
.
Extremely Loud, Incredibly Close weet de juiste snaar te raken in een zoektocht van een jongen kriskras door het sprookjesachtige New York.
Extremely Loud, Incredibly Close, gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Jonathan Safran Foer, gaat over de negenjarige Oskar Schell die het syndroom van Asperger heeft, een vorm van autisme waarbij het intellect intact is. Na de dood van zijn vader, die altijd speurtochten voor Oskar opzette, vindt hij een sleutel in een blauwe vaas. Hij begint een zoektocht door New York om het slot te vinden waar de sleutel op past.
De torens van het WTCOskars vader, in flashbacks gespeeld door de altijd sympathieke Tom Hanks, is omgekomen op 11 september. Regisseur Stephen Daldry weet de verschrikking van deze dag goed naar voren te brengen. Niet via bombastische special effects, maar met een hele simpele scène waarin de moeder van Oskar (Sandra Bullock) de telefoon opneemt en op een luchtige manier aan haar man vraagt of hij al op de televisie heeft gezien dat de torens van het World Trade Center in brand staan. Haar luchtige toon snijdt door hart en ziel, juist omdat de kijker al weet dat haar man in de torens zit.
Dat een boekverfilming bij regisseur Daldry in goede handen is, bleek al toen hij The Hours van Michael Cunningham en later Der Vorleser (The Reader) van Bernhard Schlink regisseerde. Elke keer dat Daldry een boek verfilmt, spreekt daaruit het respect voor de roman. Daldry weet een verhaal van het papier te tillen en in beelden te vangen, zonder af te doen aan de verhaallijn of thematiek van een roman. Hij vindt precies de goede balans, waarmee hij niet alleen de lezers van de roman weet te bekoren, maar ook het nieuwe publiek betovert met het verhaal.
Sprookjesachtige wereldEn betoverend is Extremely Loud, Incredibly Close zeker. Niet alleen vanwege het acteerwerk van Thomas Horn, die Oskar innemend neerzet. Of vanwege het oog voor detail dat spreekt uit de prachtige knutselwerken, kaarten en plakboeken, waarmee Oskar zijn speurtocht opzet en vastlegt. De film betovert vooral omdat het een ode is aan New York en de stad verbeeldt als een sprookjesachtige wereld. Extremely Loud and Incredibly Close laat zien dat ieder individu zijn eigen verhaal heeft. Juist al deze verschillende verhalen geven een beeld van de diversiteit die New York kenmerkt. En naast alle verhalen van de mensen die hij op zijn speurtocht ontmoet, leert Oskar ook het verhaal van zijn eigen familie kennen.
Ondanks al Oskars ontdekkingen kan hij de logica die hij, vanwege zijn speciale karakter, zoekt tot zijn frustratie niet vinden. En zo leert de speurtocht hem dat de dood van zijn vader niet logisch is. En dat het mogelijk is om zonder een logische verklaring van zijn vaders overlijden verder te leven, hoe lastig dat ook is.