Club Guy & Roni speelt schitterend met tijd
Miraculous Wednesday vindt de perfecte balans tussen humor en drama en spiegelt de ongrijpbare tijd op onnavolgbare wijze.
Het ene meisje hangt slap over zijn schouder, terwijl de andere wankelt tegen zijn rechterarm. Tegelijkertijd probeert hij ze op de been te houden, maar het blijkt ondoenlijk. Als het blonde meisje net staat, overeind gehouden door zijn greep, moet hij haar weer loslaten om de andere op de been te helpen en zakt zij weer, compleet weerloos, in elkaar op het toneel. De jongen geeft niet op, blijft het proberen, rent heen en terug tussen beide, ondersteunt, helpt overheid, tot het inzicht komt: dit is zinloos, dit lukt nooit. Hij zakt op zijn knieën.
Dit zou zomaar de meest indrukwekkende scène kunnen zijn uit Miraculous Wednesday, de nieuwste productie van Club Guy and Roni, in samenwerking met de Tanzcompanie Oldenburg. Toch is dit statement niet zo eenvoudig te maken. Ieder moment in de voorstelling valt namelijk op geheel eigen wijze op, is boeiend en anders en vindt toch vloeiend zijn plaats in het geheel. Miraculous Wednesday blijft verrassen en schiet moeiteloos van ontroerend naar hilarisch.
~
Het ongrijpbare van tijd
Het steeds terugkerende onderwerp in Miraculous Wednesday is ’tijd’. De voorstelling gaat, in de woorden van het gezelschap zelf, over “our desire to be able to control time and the urge to rewrite history”. Hoewel dit uiteraard een thema is waar heel wat over te zeggen valt, vormt het tegelijk een risico: het is makkelijk om in clichés te vervallen. Dit gebeurt bij Miraculous Wednesday gelukkig niet. De voorstelling behandelt tijd onder andere in het kader van het menselijk verlangen om deze terug te draaien en de bijbehorende nostalgie, maar speelt ook met stilte en begrippen als toekomst.
De ongrijpbare natuur van de dans spiegelt dezelfde eigenschappen van de tijd: het blijkt de ideale combinatie van kunstvorm en thema. Het decor levert bovendien een mooie bijdrage aan de soms zo futuristische scènes. De overgangen zijn soepel en natuurlijk, de beelden schitterend.
De voorstelling schiet van ontroerende, zwaardere scènes, waarbij een actrice sprekend het decor schept, naar bijvoorbeeld de hilarische vertoning van een videoclip uit de jaren negentig, waarbij een aantal dansers -met lange zwarte vlechten- een ‘cheesy’ choreografie afwerkt en naar hartenlust playbackt. Dat soort luchtige momenten laten het publiek even rustig adem halen na de beklemmende andere scènes. Zo blijft iedereen tot de laatste minuut op het puntje van hun stoel, totaal gefascineerd.
Miraculous Wednesday staat nog tot en met 23 maart 2012 in theaters door Nederland en Duitsland.
