Film / Achtergrond
special: Deel 2

IDFA 2010

Opvallend veel Deense films deze editie van IDFA, of misschien lijkt dit zo en is het een gevolg van de lukraak gekozen route door het programma. Publiekstrekker Armadillo wordt elders besproken, hier aandacht voor overig noordelijks.

DEEL 1 | DEEL 2

Inhoud: The Good Life | The Home Front | Steam of Life | Bathing Micky­ | Ghost Noise

De erfgename

The Good Life – Feature-Length Competition
Eva Mulvad • Denemarken, 2010

~

De Deense Anne Mette groeide op in Portugal in onvoorstelbare weelde, maar de coup in 1974 gooide roet in het eten. Het familiebezit werd genationaliseerd. In de erop volgende decennia teerde de familie in op het vermogen. Nu delen moeder en dochter een appartementje aan de kust en zitten ze elkaar hopeloos in de weg. ‘Je hebt me hier verdorie niet op voorbereid. Ik ben opgegroeid als erfgename!’ bijt Anne Mette haar bedlegerige moeder toe.

Regisseur Eva Mulvad filmde de dames gedurende een paar jaar en legde hun dagelijks leven vast. Inclusief de hoogoplopende spanningen, vooral gevoed door Anne Mette’s frustraties. De vijftiger gedraagt zich als een verwende puber en weigert te werken – een trekje dat ze van haar vader heeft, zo blijkt. Tegen zijn verwennerij was haar moeder niet opgewassen. Moeder en dochter zijn volkomen van elkaar afhankelijk, een wurggreep die in de loop van de film steeds beklemmender wordt. Je kunt immers lachen om Anne Mette’s hooghartige en theatrale weigering werkelijk iets aan haar situatie te veranderen, uiteindelijk is The Good Life het portret van een tragedie waar niemand echt schuld aan heeft.

Mulvad had goud in handen met de volkomen openheid van moeder en dochter. ‘Ze zijn er heel erg goed in hoofdpersonen van een documentairefilm te zijn’, zegt de regisseur. Tijdens de Q&A blijkt Anne Mette in de zaal te zitten. Wat vond ze ervan? ‘Heel erg moeilijk om te zien. Het doet me pijn’, zegt ze op gedragen toon. Maar wat zal ze van haar hotelkamer genieten – het is haar gegund.
Terug naar boven | Deze film op site IDFA

Deense buurtpolitiek


The Home Front
– Mid-Length Competition
Phie Ambo • Denemarken, 2010

~

Een praatje bij de heg is er niet meer bij in Denemarken. Burenruzies zijn aan de orde van de dag, en dan gaat het niet over wat geluidsoverlast maar over de afbakening van bezit. Want kom niet aan de heg van een Deen. ‘Hoe meer welvaart, hoe meer spanningen’, merkt iemand op zeker moment scherpzinnig op. Steeds vaker moet er bemiddeling aan te pas komen: in 2009 vonden al 1300 heginspecties plaats.

In korte hoofdstukken en voorzien van een luchtige soundtrack wordt een aantal zaken behandeld. Buurmannen Ole en Flemming wonen al decennia naast elkaar en deelden vroeger nog wel eens een biertje, maar nu staat de heg letterlijk tussen hen in. Al wat boven zijn schutting uittorent moet eraf, vindt Ole, en hij weet van geen wijken – je vraagt je af of hij niets beters te doen heeft.

De buurtpolitiek is vermakelijk. Probeer maar eens overeenstemming te bereiken als je buurman het doodnormaal vindt om zonder overleg de bomen in jouw tuin te snoeien en de zogenaamde mores van het platteland ter verdediging aanvoert. Het politieke bedrijf metaforisch teruggebracht tot de essentie: wat gebeurt er in je achtertuin.
Terug naar boven | Deze film op site IDFA

~

Waar komt de Finse man tot zichzelf? Juist, in de sauna. En die zijn overal: een oude caravan, een omgebouwde telefooncel of het karkas van een auto. Zet er een kachel in en zweten maar. En praten, soort van. In het droogkomische Steam of Life komen niet alleen de spieren los, maar ook de tong – vaak met behulp van een biertje. Stugge Finnen vertellen elkaar en de camera hun diepste zielenroerselen.‘Mijn dochter is geadopteerd door mijn ouders en is in feite ook mijn stiefzus. Daarom ben ik hier in het noorden. Ik word zo treurig als ik in het zuiden ben.’
De fraai vormgegeven film, geschoten op 35mm, doet denken aan de jaren zeventigsfeer van Finse meester Aki Kaurismäki. Een enkele mobiele telefoon verraadt dat we toch in het nieuwe millennium zijn, maar dat vergeet je weer snel. Hoewel je je soms afvraagt of de ontboezemingen niet in scène zijn gezet, doet dat er eigenlijk niet toe. Dit tijdloze naakte mannendomein is wars van machismo, en prachtig melancholisch.
Terug naar boven | Deze film op site IDFA

Eenvoud aan zee

Bathing Micky­ – Reflecting Images: Best of Fests
Frida Kempff • Denemarken, 2010

~

Ontroerende kortfilm over een hoogbejaarde maar levenslustige Deense dame. Op het strand in de zon vertelt ze over haar leven. Laconiek, want ze heeft het allemaal al gezien, maar tegelijkertijd liefdevol en licht. De close-ups worden afgewisseld met beelden van haar dagelijkse schuifelgang naar zee, zomer en winter. Lachend spettert ze in het water. Wat wil een mens nog meer – en wat kan een film eenvoudig mooi zijn.
Terug naar boven | Deze film op site IDFA

IJzig impressionisme

Ghost Noise – Reflecting Images: Panorama
Marcia Connolly • Canada, 2010

~

Niet echt Scandinavisch, maar wel heel noordelijk: Dorset Cape in de Canadese Northern Territories. Daar woont en werkt de kunstenares Shuvinai Ashoona. Het korte Ghost Noise verbeeldt hoe zij de wereld ervaart: een permanent winterland doordrenkt van mystiek. De camera dwaalt over haar enorme tekeningen. Impressies van haar omgeving, bizarre visioenen met enorme slangen en jeugdherinneringen aan onlogische voorvallen in de kerk. Als ze daarover vertelt, vervalt Ashoona van haar moedertaal in het Engels. Net als haar visie op het leven is ook hoe ze zich uitdrukt een product van compleet verschillende werelden. Ghost Noise is een geslaagd impressionistisch experiment over film en kunst, net zo excentriek als Ashoona zelf.
Terug naar boven | Deze film op site IDFA