Muziek / Album

Eén, twee, drie briljante platen

recensie: My Morning Jacket - It Still Moves

Ik mag dan een heteroseksuele man zijn, toch ben ik jaloers op de vriendin of echtgenote van My Morning Jacket-songwriter Jim James. Al sinds het debuut van de band, The Tennessee Fire uit 1999, weet My Morning Jacket de luisteraar te betoveren met gruwelijk mooie composities waar de intensiteit en de passie vanaf spatten. Ook het nieuwe album It Still Moves (hilarische titel, mede dankzij de afbeelding van een opgezette beer op de voorkant) kent weer alleen maar hoogtepunten. Als iemand, wie dan ook, zulke nummers voor mij zou spelen voor het slapen gaan, ga ik zonder meer door de knieën.

~

De eerlijkheid gebiedt mij te vermelden dat mijn geschetste romantisering vooral geldt voor het genoemde debuut en haar opvolger At Dawn. Beide albums kennen meer rustige momenten geschikt voor bij het kampvuur. It Still Moves is veel meer een rock ’n rollplaat. De elektrische gitaar à la Neil Young wordt geregeld uit de kast gehaald. Een vergelijking met Young gaat trouwens ook op wanneer we het hebben over de stem van James. Ook kiest My Morning Jacket voor een uitbreiding van het muzikale arsenaal in de vorm van een blazerssectie. Een goede keuze, die zorgt voor ietwat meer luchtigheid. It Still Moves ligt op bepaalde momenten minder zwaar op de hand dan de twee voorgangers.

Tranen in je ogen

Wel kent It Still Moves haar godsgruwelijk mooie – tranen in je ogen – momenten. Het hyperemotionele I Wil Sing You Songs ligt in het verlengde van I Will Be There When You Die (van The Tennessee Fire). Degene die destijds bij dat nummer geen kippenvel kreeg… nou ja, u begrijpt wat ik bedoel. Om nog maar te zwijgen over het meer dan zeven minuten durende Steam Engine. Voor wie zich durft te laten meeslepen.

Ook in de ouderwetse rock ’n roll blinkt My Morning Jacket uit. Op At Dawn gaf de band al een voorproefje van haar kunnen op dat gebied en ook de bijbehorende optredens stonden als een huis. Alles wat Jim James en de zijnen doen, barst van de kracht en de energie: de belangrijkste ingrediënten van rock ’n roll. De muziek mag dan op het eerste gehoor wel wat luchtiger klinken, wanneer je de teksten er echter op naslaat komt de melancholieke aard van James weer naar voren.

Onsterfelijkheid

~

Dat zijn dus één, twee, drie briljante platen. Met It Still Moves doet My Morning Jacket nogmaals een flinke stap in de richting van onsterfelijkheid op het gebied van country/rock/pop. Het album vormt een prima gelegenheid om de band te leren kennen, maar vergeet niet ook die andere platen te beluisteren.

In 1999, bij het uitkomen van The Tennessee Fire, verkocht James nog bagels in zijn woonplaats. Laat dit, mede dankzij een groter platencontract, niet meer nodig zijn. My Morning Jacket is het aan de muziekminnende mensheid verplicht deze muziek live ten gehore te brengen. We worden dan ook op onze wenken bediend, want de band staat op 2 november in Vera Groningen en op 3 november in de Melkweg te Amsterdam.

Link:

http://mymorningjacket.com