Renate Dorrestein - is er hoop - Het onverklaarbare verklaard

Gezinsleed, verdwenen kinderen, relatieproblemen: het zijn steeds terugkerende ingrediënten in de romans van Dorrestein (1954, Amsterdam). Renate Dorrestein publiceert met ijzeren regelmaat en consistentie. Zoals de titels aangeven is vooral de roman Zolang er leven is (2004) van belang voor is er hoop.

Voorgeschiedenis

In Zolang er leven is verdwijnt op klaarlichte dag baby Babette. Zij komt na verloop van tijd terug op dezelfde plek als waarvan zij verdween. Wat er met haar gebeurd is, wordt in deze roman niet duidelijk. Dorrestein geeft wel een hint:

De daders waren meestal verwarde stakkers. (…) En dan? Terugbrengen naar de vindplaats, zogezegd?

Dat is dan ook precies wat Igor in is er hoop meemaakt. Overigens kunnen beide romans prima los van elkaar gelezen worden. Er is geen sprake van een roman in twee delen.

Igors vriendinnen

Igor werkt bij een sociale werkplaats en ontmoet daar Bobby. Ze kunnen het goed vinden samen, maar helaas kan Bobby de drukte in de werkplaats niet aan en ze verhuist naar de boerderij van haar broer. Igor, die moeilijk omgaat met veranderingen in zijn dagelijkse routine, mist haar en kan haar niet vergeten.

Jaren later, Igor is dan in de twintig, ontmoet hij de dakloze Lisa en zij worden een stel. Lisa trekt bij Nettie en Igor in en krijgt veel invloed op Igor, voornamelijk door het verlenen van seksuele gunsten. In Igors gedachten was Bobby veel slimmer dan Lisa en hij wil dan ook een bezoekje brengen aan Bobby, zodat zij Lisa dingen kan uitleggen.

Op de boerderij van Bobby’s broer is niemand aanwezig. Igor en Lisa verkennen de omgeving een beetje en komen langs een speelweide. Lisa ziet daar een baby – Babette – liggen, en denkt dat de baby gedumpt is. Als vanzelfsprekend neemt zij haar mee, onder het mom ‘wat je eerlijk vindt, mag je houden’. In Zolang er leven is wordt verteld hoe Bobby, die de tante is van Babette, elke dag op dezelfde tijd teruggaat naar de weide in de overtuiging dat ze de baby daar terug zal vinden.

Zoete liefde

Oma Nettie voelt zich schuldig tegenover haar dochter en probeert voor Igor een goede opvoeder te zijn. Haar eigen leven zet ze feitelijk stop. Wel ontwikkelt ze een passie voor het bereiden van toetjes en ander zoetigheid. Elk hoofdstuk heeft als titel een onderdeel van het recept voor plumpudding en inderdaad komt het betreffende ingrediënt in zo’n hoofdstuk ook voor. Het maakt een gekunstelde indruk in een roman die geschreven is in buitengewoon alledaags taalgebruik. De toon doet simpel aan, maar misschien is dat om de geestelijke leeftijd van Igor te onderstrepen.

Nu Igor en Lisa met de baby bij haar wonen heeft Nettie het gevoel een echt gezin te vormen. Nettie neemt aan dat de baby van Lisa is en Lisa zorgt er ook goed voor, ze was in opleiding voor kraamhulp, vandaar. Wanneer Lisa ontdekt dat haar ouders naar haar op zoek zijn, vertrekt ze onmiddellijk naar huis en laat de baby achter bij Igor. Met hulp van een bevriende cafetaria-eigenaar brengt hij de baby terug naar de speelweide, waar zij wachten tot ze gevonden wordt.

Het vertrek van Lisa en daarmee het einde van de seks maakt dat Igor terugvalt in agressief gedrag. Dat levert hem ook ontslag uit de sociale werkplaats op. Alles wat Igor had opgebouwd, zakt als een (plum)pudding in elkaar. Misschien lezen we later nog eens of zijn wens, bij Bobby wonen, en Netties wens, professioneel koken, uitkomen. Maar ja,