Al zingend moorden

Bo is een gefrustreerd acteur die altijd onder de plak heeft gezeten bij zijn moeder, de legendarische actrice Alexandra van Dalsum. Zelfs na haar dood probeert hij haar nog trots te maken. Om dit te bereiken wil hij op de voorpagina van de Volkskrant komen en hij heeft dé manier gevonden: hij moet een seriemoordenaar worden. Bij elke vrouw die hij vermoordt laat hij een lipstickkus op het voorhoofd achter als handelsmerk. Politie-inspecteur Thomas wordt op de zaak gezet, aanvankelijk zonder veel succes. Hij raakt geobsedeerd door de moordenaar, die de wurger wordt genoemd. Thomas woont bij zijn moeder, die vooral haar mond vol heeft van zijn broer de dokter. Die staat regelmatig in de krant en verdient ook veel meer geld. Als Thomas langsgaat bij Lara, de onderbuurvrouw van het eerste slachtoffer, ontstaat een relatie met haar. Maar al snel komt de relatie onder druk te staan doordat hij de wurger maar niet kan loslaten. Moord op moord volgen en de levens van Thomas en Bo komen akelig dicht bij elkaar. Het wordt uiteindelijk een race tegen de klok. Vallen alle puzzels op hun plek voordat het te laat is?

Verkleden

No Way To Treat A Lady is niet erg spannend, maar wel heel grappig. Bo verkleedt zich voor iedere moord anders. Zo is hij de ene keer een pastoor en de andere keer een succesvol danser. Maar niet alle vrouwen zijn zo gemakkelijk klein te krijgen. Daardoor ontstaan allerlei lachwekkende situaties. Een danseres is bijvoorbeeld heel erg temperamentvol; elke keer als hij haar wil wurgen, en haar daarvoor op de stoel neerzet, staat ze weer op omdat ze wil dansen. Het lukt steeds net niet om haar te vermoorden.

De muziekcomposities komen niet altijd even sterk over. Het meest overtuigend zijn zij bij komische situaties. Hier zorgen ze voor een extra dimensie die de situatie nog leuker maakt. Maar voor de rest weten ze net niet genoeg te overtuigen. Dit ligt overigens niet aan het talent van de pianist achter op het podium; hij speelt de muziek vol passie en is goed ingespeeld op de zangers. Ook ligt het niet aan de zangers zelf, die stuk voor stuk heel goed zingen. Vooral Wim van den Driessche, die Bo van Dalsum speelt, springt hierin uit. Hij heeft een hele diepe, lage stem die erg ontroert.

Verschillende rollen

Met name één speler springt er qua spel duidelijk uit: Frédérique Sluyterman van Loo. Zij heeft het verschrikkelijk druk tijdens de voorstelling. Ze neemt de rol op van alle slachtoffers, maar ook die van de moeder van Thomas en Bo. Toch speelt ze elke rol met volle overtuiging, waardoor het af en toe niet meteen duidelijk is dat het om dezelfde actrice gaat. Elke keer als ze van rol wisselt, zit ze weer helemaal in het personage.

Er alles voor over hebben bekendheid te krijgen; dat is het overheersende thema van deze musical. De moordenaar doet dit door vrouwen te wurgen, de inspecteur door hem te ontmaskeren. Een serieus onderwerp, zou je denken, maar toch is de voorstelling vooral erg grappig. Mix dat samen met talentvolle en goed op elkaar ingespeelde acteurs en je hebt een avond om niet snel meer te vergeten.

No Way To Treat A Lady is nog tot en met 18 april te zien in het M-Lab.