Bearsuit

Bearsuit maakt onderdeel uit van groep bands die op een compleet kunstzinnige manier met muziek omgaan. Veel hectiek, genoeg afwisseling, altijd op zoek naar de melodie, soms punky, maar in principe toch allemaal behoorlijk lieflijk. Bands die voor het mainstreampubliek volledig in de marge opereren, maar op bepaalde internetfora kunnen rekenen op een grote steun van hun fans – die nagenoeg allemaal ooit begonnen zijn met een liefde voor Belle & Sebastian. Bands die steevast boeiende platen maken, maar nooit boven het maaiveld uit kunnen komen, omdat dat – zo lijkt het soms – not done is. Het is het oude punkprincipe gemixt met aangeleerde ideeën van de kunstacademie. Denk aan een band als Baskervilles, denk aan The God Damn Doo Wop Band of denk aan Saturday Looks Good to Me. In die hoek hoort Bearsuit thuis.

De hoogste waardering ontving Bearsuit ooit van wijlen John Peel, die het zestal uit Norwich veelvuldig prees vanwege hun fantastische singles, veelal uit de beginperiode van hun carrière. Maar ook in latere jaren kreeg de band de welverdiende aandacht, bijvoorbeeld met het officiële debuut Cat Spectacular!, uit 2004. Nu de derde volledige plaat, Oh:io, uit is, lijken de tijden van de eerste singles als Stop What You’re Doing What You’re Doing Is Wrong en Hey Charlie Hey Chuck ver achter ons, want de sound is meer volwassen en beter doordacht. Bovendien is de muziek zeker beter opgenomen dan op het debuut het geval was. Toch zijn de vertrouwde melodieën, de fragmentarische ritmes, de noisy sound en de kracht van de songschrijverij nog altijd aanwezig, en worden hier en daar ten volste benut.

Schitterende lijn
~

Een goed voorbeeld is de single Foxy Boxer, die op de tweede helft van Oh:io staat. De klappende handjes, de fijne synth-lijn en de verraderlijk kalme samenzang van Lisa Horton en Iain Ross, maken het nummer tot een prettig, maar ook spannend geheel. Het nummer trekt een schitterende lijn waar de rest van de plaat aan afgemeten kan worden. De ene helft van de nummers op Oh:io laat zich niet temmen en slaat in enthousiasme en in doldriestheid door, vergeleken bij de Foxy Boxer. De rest valt hierbij in het niet of valt gewoon niet op.

Rustig beginnen

De spanningsboog op Oh:io wordt regelmatig aangetast door de vele nummers ‘flipperkastpop’ die de plaat telt. Voor de fans is het muzikale stuiterwerk van Bearsuit echter gesneden koek. Op Oh:io valt er voor hen dan ook genoeg te halen. Steven F***ing Spielberg bijvoorbeeld, dat gevuld is met bombastische filmmuziekarrangementen en verreweg het meest toegankelijke nummer van de plaat is. Ook Keep it Together, Somehow, dat erg doet denken aan het Japanse Puffy of een snelle Stereolab, is een van de prijsnummers. Wie Bearsuit nog niet kent, moet echter rustig aan beginnen. Misschien met The Love Will Never Find You. Eerst opzetten, genieten en dan aan niemand verder vertellen wat je hebt leren kennen. Zo hoort dat.