Eurosonic/Noorderslag 2008

1. DONDERDAG | 2. VRIJDAG | 3. ZATERDAG

Terwijl de Peperstraat vol staat met festivalbezoekers die Sarah Bettens in kleine kroegsetting willen zien, wordt de bovenruimte van de Spieghel volledig ingepalmd door singer-songwriter Soko. De Parijse maakt schattig klinkende lofi-pop, maar dan voorzien van seksueel expliciete teksten. En ze doet dat innemend, hartverwarmend en soms ook uitermate grappig. De geest van anti-folk-geestverwanten Moldy Peaches is in ieder geval in het pand.

Miss Platinum & Miss Li

Cult of Luna (foto: Douwe Oppewal)

Minstens zo vrolijk gaat het er aan toe bij beide Missen. De Roemeens-Duitse balkan-hiphopdiva Miss Platinum brengt met haar accentrijke, entertainende performance en blazerssectie een glimlach in het Grand Theatre. En de vrolijk gestoorde Miss Li strooit met haar band vrolijke uptempo, licht jazzy muziek de Stadsschouwburg in. Ook Zweden heeft immers zijn Room Eleven. Bij het ene nummer zorgen de twee blazers voor een jazzy sfeertje, bij het volgende als Mariachi en weer een nummer verder klinken ze als gipsy. Leuk, afwisselend, gezellig. Maar na een minuut of twintig wordt het bijdehante, pathetische gedrag van vrouwe Li wel wat storend.

Veto, Sunshine, Cult of Luna

Sunshine (foto: Jorg Roosma)

Gelukkig zijn er in dat geval genoeg andere bands. Veto bijvoorbeeld; een indierockband met elektronische invloeden en een van de beste strotten van het hele festival. Een bijzonder bandje met een fantastische zanger. Bloc Party, maar dan anders. In hetzelfde genre verrast ook het Tsjechische Sunshine, met een opzwepende show in Vindicat. Ooit stonden ze als hardcoreband in Vera, samen met At The Drive-In, met wie ze ook een split-single deelden. Jaren later is Sunshine geëvolueerd tot een energieke waveband, met een sterke elektronische drive en een dito frontman. Ook Cult of Luna is stevig doorgegroeid vanuit de hardcore. In Vera geven ze, als Europese Isis, een zware, dampende, en bij vlagen hypnotiserende set.

Little Cow & Futureheads

Futureheads (foto: Jorg Roosma)

Feestgedruis is ondertussen troef in de Stadsschouwburg, bij het Hongaarse Little Cow. Vanaf het moment dat de groep het podium betreedt totdat ze er weer af stapt, is het één groot feest. Met hun mix van ska, pop en traditionele invloeden zorgen de zes colbertjes er voor dat tot aan de achterste rij alle voetjes van de vloer gingen. Noem ze de punkloze Gogol Bordello. Of de Manu Chao van de Balkan. Hoe dan ook, heter dan goulash.

Heet waren enkele jaren terug ook de Britse Futureheads. Maar niet elke topact van London Calling krijgt de doorbraak die het verdient. Met een nieuw album op komst (via PIAS ditmaal) moet het in 2008 echt gaan lukken met de nu-wave-profeten. Live staan ze in ieder geval nog altijd fier overeind. Huize Maas gaat plat voor deze hedendaagse Clash. En terecht.

Chrome Hoof

Chrome Hoof (foto: Douwe Oppewal)

Ook Chrome Hoof staat bij menig bandwatcher hoog op de lijst. Al zal de overdonderende combinatie van Atari Teenage Riot, Jesus Christ Superstar en Funkadelic niet bij iedereen even goed zijn gevallen. Poppy songstructuren zijn bij dit krankzinnige, in zilveren pakken gestoken rariteitenkabinet nauwelijks traceerbaar. En gruntzang laat ook niet iedereen direct in katzwijm vallen. Maar Chrome Hoof is minstens zo strak en overdonderend als bizar. Een sensatie, die bij uitstek vraagt om even bijkomen.

In de Puddingfabriek bijvoorbeeld. Alwaar VICE Magazine in samenwerking met het Franse label Institubes dance-avond Institubes Paris Terror Club organiseert. Vier jonge Franse DJ’s (Para One, Surkin, Orgasmic en Bombo) vullen daar de hele avond met dance en electro. Met, zoals het VICE feestjes betaamt, gratis bier als bonus. Hard nodig na Chrome Hoof. Kortom de ideale afsluiter van twee overvolle dagen met sterk uiteenlopende maar over het algemeen razend interessante Europese popmuziek. Benieuwd wat de Nederlanders te bieden hebben.