President van Amerika worden, elke gek kan het

Tom Dobbs (Robin Williams) is de populaire presentator van een komische talkshow waarin de Amerikaanse politiek avond na avond flink op de hak genomen wordt. Als hij zich bij wijze van grap verkiesbaar stelt om president te worden en ook nog wint, lijkt het hek van de dam. We zijn van de Amerikaanse politiek veel gewend, maar is dít überhaupt mogelijk? Is dit 100% eerlijk gegaan? Het zijn allemaal vragen waar niemand bij stil lijkt te staan, behalve computerexpert Eleanor Green (Laura Linney). Tijdens haar werk stuit ze op een computerfout in het automatische stembiljettentelsysteem en vanaf dat moment is ze vastbesloten de waarheid aan het licht te brengen. Uiteraard is dat niet geheel zonder gevaar.

Nepotisme

De slim gekozen invalshoek dat het idee van legitimiteit bij presidentsverkiezingen belangrijker is dan legitimiteit zelf, zet ongetwijfeld zowel Amerikaanse als niet-Amerikaanse kijkers aan het denken. Weten we eigenlijk wel zeker of onze stem eerlijk geteld wordt? Of vertrouwen we allemaal dusdanig op de moderne technologie, dat we op dat gebied minder kritisch worden? Hoewel Man of the Year niet gebaseerd is op feiten, zou je toch tussen de regels door kunnen lezen dat het Amerikaanse volk zijn twijfels heeft bij de vraag of George Bush wel helemaal eerlijk aan zijn ambt is gekomen. Was er immers in sommige staten niet flink sprake van nepotisme?

De politieke situatie in Amerika leent zich al jaren voor scherpe en humoristische kritiek en daarop inspelen is precies de kracht van regisseur Barry Levinson. In 1987 schetste hij met zijn film Good Morning, Vietnam (overigens ook met Williams in de hoofdrol) al een geheel eigen kijk op het functioneren van het Amerikaanse overheidssysteem. Met zijn twee Oscars winnende Wag the Dog (1998) heeft hij zijn naam als politiek georiënteerde filmmaker helemaal gevestigd. Man of the Year is qua satire iets genuanceerder dan Levinsons vorige werk, de echte satire speelt zich tussen de regeltjes door af en dat is prachtig om te merken.

Minpuntje

Het enige minpuntje van de film is het nogal zwak uit de verf komende liefdesverhaal tussen ‘de nieuwe president’ en ‘de vrouw die hem juist uit die droom wil helpen’. Niet alleen is hun opbloeiende relatie nogal ongeloofwaardig, het is ook een tamelijk overbodige toevoeging. Thrillerachtige spanning en sterke satire maken de film al intrigerend en vermakelijk genoeg. Het liefdesverhaal maakt er helaas een onduidelijke genrepoel van en dat had absoluut niet gehoeven.

Minstens zo ongeloofwaardig is de bonus-dvd. Die bestaat voornamelijk uit losse scènes uit de film. Heb je geen zin of tijd om de hele film te kijken? Dan kun je op de bonus-dvd de leukste scènes bekijken, of de meningen van de hoofdrolspelers en de crew aanhoren in een aantal interviews en een kijkje achter de schermen.