Simpel laken, grootse cinema
Als kind wisten we het al. Een spook, dat is een laken met twee gaten erin. Dat je met een dergelijk simpel gegeven een zeer ontroerende en contemplatieve spookfilm kunt maken, laat David Lowery zien met A Ghost Story.
Vooropgesteld, A Ghost Story is geen cinema voor de grote massa. De film is traag, er wordt nauwelijks in gesproken en een spirituele antenne komt van pas. Dat wil overigens niet zeggen dat het een zweverig verhaal betreft. A Ghost Story gaat over hele aardse, menselijke zaken: rouw, vergankelijkheid en het voortschrijden van de tijd. Het is een film die existentiële thema’s aankaart, zonder met sluitende antwoorden te komen.
Rouwproces
A Ghost Story gaat over een man en een vrouw. C en M heten ze op de aftiteling. Ze wonen samen in een huis, ergens op het platteland van Texas. Zij wil graag verhuizen, hij wil liever blijven. Hij is gehecht aan de plek. Maar, voordat ze een beslissing hebben kunnen nemen, overlijdt hij plotseling.
Ook na zijn dood kan de man de plek niet loslaten. Als spook – een laken met twee gaten – keert hij terug naar het huis en observeert zwijgend en machteloos het rouwproces van zijn vrouw (een indrukwekkende rol van Rooney Mara). Hij ziet haar eenzaamheid, haar worsteling met het verlies en haar verlangen om verder te gaan met het leven.
Bedachtzaam
Regisseur David Lowery viel eerder op met het meditatieve misdaaddrama Ain’t Them Bodies Saints waaruit een bewondering sprak voor de omfloerste cinema van Terrence Malick. Na een uitstapje naar het grote werk met de aangenaam subtiele familiefilm Pete’s Dragon, keert Lowery nu weer terug in het Malick-territorium met deze kleine film over grote thema’s. Lowery weet daarbij alle clichés over dood en rouw (en spoken) gelukkig te vermijden, met bedachtzame shots trekt hij de aandachtige kijker in het verhaal.
Want, A Ghost Story is meer dan een persoonlijk drama over vallen en weer opstaan. In het tweede deel van de film plaats Lowery zijn spook in een groter geheel. We zien wat zich eerder heeft afgespeeld op de plek waar het huis staat. Het spook maakt contact met een naburige geest. Het zijn interessante verkenningen van de eigen plaats in het universum en het herhalen van de geschiedenis.
Juist die toevoeging tilt A Ghost Story letterlijk en figuurlijk naar een hoger niveau. Met een even hartverscheurend als verlossend slot als apotheose. Kleine film, grootse cinema.