Een avond vol hoge noten en keiharde drums

Nederland is goed vertegenwoordigd in het genre symfonische metal met bands als Within Temptation, Epica en Delain, maar dat er meer is binnen dit genre wordt deze avond duidelijk. Zo laten Visions of Atlantis en Serenity zien dat een symfonische metalband ook buiten de klassieke samenstelling (metalband met klassiek geschoolde zangeres) de sterren van de hemel kan spelen.

Evenmore en Sleeping Romance stomen het publiek klaar

De Zwitserse band Evenmore opent de avond en heeft het publiek meteen geboeid door de frontvrouw die als enige deze avond zowel grunt als hoge noten zingt. De band staat vol enthousiasme op het podium en weet het publiek, dat nog niet zo bekend is met deze band, mee te krijgen. Evenmore speelt diverse nummers van hun album Last Ride, zoals ‘Last Breath’. De band sluit na een half uur af met ‘Breaking the silence’, waarin zowel fluit als doedelzak te horen zijn.

De Italiaanse band Sleeping Romance neemt het stokje over van Evenmore en speelt ook een half uur. De zangeres van de band was de dag ervoor geveld door de griep, maar doet haar uiterste best om toch op te treden. Mede hierdoor was de zang vrij slecht te verstaan en overheerste het instrumentale gedeelte. De stukken die wel goed verstaanbaar waren, klonken veelbelovend.

Visions of Atlantis en Serenity maken de avond compleet

De bekendere Oostenrijkse metalband Visions of Atlantis geeft vervolgens een show weg van drie kwartier. De energie spat van het podium af, mede doordat deze band zowel een zanger als zangeres heeft en beide ongeveer even veel zingen. Zangeres Clémentine DeLauney gaf ook aan herstellende te zijn van de griep, waardoor ze weinig aan het woord was, maar aan haar zang was niets te merken. De band heeft de dag hiervoor haar nieuwe album The Deep & The Dark uitgebracht en speelt hier verschillende nummers van, zoals ‘Book Of Nature’ en ‘The Silent Mutiny’. Deze nieuwe nummers klinken erg goed en maken nieuwsgierig naar het album.

Tot slot treedt headliner Serenity op, de Oostenrijkse metalband waarvoor het grootste deel van het publiek speciaal gekomen lijkt te zijn. Afgelopen oktober brachten zij hun nieuwe album Lionheart uit, waarvan zij deze avond veel nummers spelen. Frontman Georg Neuhauser rent en springt over het hele podium, de meeste nummers zingt hij alleen en op het podium lijkt ook geen plek voor een ander. Op de albums van Serenity staan met enige regelmaat duetten of nummers met vrouwelijke achtergrondzangeressen. Deze avond neemt Melissa Bonny, de zangeres van de eerste band van de avond Evenmore, deze rol op zich. Zij laat met haar zang een andere kant van zichzelf zien dan eerder die avond, maar een echte chemie met Neuhauser is er niet. Hij lijkt liever alle ruimte voor zichzelf te hebben.

Serenity maakt er een energierijke show van en speelt ruim anderhalf uur vol. In het midden van de show is er ruimte voor een akoestisch gedeelte, waarbij Bonny en Georg gaan zitten en er zelfs een jonge fan bij mag komen. Ze zingen onder andere ‘Fairytale’. Aan het slot van de show spelen ze ‘Lionheart’, waarbij ze losgaan en met grote vlaggen zwaaien wat de tekst extra nadruk geeft.

Kortom, het was een geslaagde avond en zeker een aanrader voor (symfonische) metalliefhebbers die kennis willen maken met een aantal kleinere bands uit het genre. Symfonische metal heeft namelijk meer te bieden dan grote bands als Within Temptation en Nightwish en dat laat deze avond duidelijk zien.