Huizenruil en hartenkreten

De plot van The Holiday is eenvoudig: de Britse uitgeverijmedewerkster Iris (Kate Winslet) en de Amerikaanse zakenvrouw Amanda (Cameron Diaz) zijn beiden ongelukkig in de liefde. Zij besluiten tot een woningruil met de kerstdagen, om zodoende in een andere omgeving hun hartzeer te verzachten. Zodoende vertrekt Amanda richting het Engelse Surrey om daar in het idyllische Rosehill Cottage tot zichzelf te komen, en vertrekt Iris op haar beurt naar de luxeuze villa van Amanda in Los Angeles, om daar een collega en ex-minnaar die op het punt staat te trouwen met een andere vrouw, te vergeten. Geheel indachtig het voornoemde citaat van Shakespeare vinden beide dames juist op het andere continent de juiste man. Maar precies volgens de juiste romantische filmconventies volgt er eerst nog een trits aan romantische verwikkelingen voordat de geliefden elkaar in de armen kunnen sluiten.

Wat opvalt aan The Holiday is het sterk zelfreflectieve karakter van de film. Regisseur Nancy Meyers (What Women Want, Something’s Gotta Give) verwerkt tal van verwijzingen naar de filmindustrie in haar lichtvoetige productie. Zo is Amanda de directeur van een bedrijf dat filmtrailers maakt, en de aanstaande geliefde van Iris, Miles (Jack Black), componeert filmmuziek. Eli Wallach mag het, als de bejaarde scenarioschrijver Arthur Abbott, op inhoudelijke wijze over Tinseltown hebben. In een scène waarin hij gelauwerd wordt voor zijn omvangrijke filmcarrière haalt hij herinneringen op aan de gouden tijd van Hollywood en hekelt hij de hand over hand toenemende vercommercialisering die er de laatste decennia heerst.

Nestbevuiling

Hier valt The Holiday lelijk door de mand. Nancy Meyers wil bij monde van Arthur duidelijk iets zinnigs zeggen over waar het volgens haar met films naar toe gaat, maar haar commentaar riekt naar bevuiling van het eigen nest: The Holiday is precies het soort inhoudsloze, commerciële niemendalletje dat de Hollywood-droomfabriek er op seriële wijze uitperst. Meyers meent deze ontwikkeling te moeten bekritiseren, maar slaagt niet hierin te overtuigen omdat haar film voortkomt uit de op winstmarges gerichte filmcultuur die ze zelf hekelt. De opdringerige product placement in The Holiday ondersteunt het punt dat Meyers wil maken al helemaal niet.

The Holiday werd speciaal geschreven met hoofdrolspelers Cameron Diaz, Kate Winslet en Jude Law (als broer van Iris én toekomstige lover van Amanda) in gedachten. De rol van Miles zou oorspronkelijk worden gespeeld door Hugh Grant, maar de acteur bedankte. De rol ging daarop naar Jack Black, die hier duidelijk niet op zijn plaats is. Waar High Fidelity en School of Rock stónden door Blacks aanwezigheid, kan hij in The Holiday met zijn voortdurende gerol met zijn ogen niet overtuigen als romantische sidekick.

De rest van de cast levert aardig, maar geroutineerd spel. Het voegt allemaal weinig toe aan het romantische ommetje dat The Holiday is, net zo min als de stroperige soundtrack van Hans Zimmer en het fraaie, maar weinig verrassende camerawerk van Dean Cundey. Maar dit alles zal uiteraard niets afdoen aan de populariteit van de film, die door het aantreden van de genoemde trits aan sterren in romantische kerstsfeer nu al bij een groot, naar decemberzoetigheden hunkerend publiek gegarandeerd lijkt.