Luisterdance met een kwaliteitskeurmerk

‘Elektro-akoestische’ muziek, daar begon Daniel Brandt, voormalig drummer van Brandt Brauer Frick, zijn muziekcarrière mee. De invloed daarvan is op solodebuut Eternal Something niet ver te zoeken. Om die plaat vorm te geven, leerde Brandt zichzelf het afgelopen jaar een rits instrumenten aan, waaronder gitaar en keyboard. Dat het resultaat op het label Erased Tapes uitkomt, zegt zoals gehoopt iets over de kwaliteit.

Opbouwen als dancenummers

Niet alleen de kwaliteit, ook de sound van Daniel Brandt past bij Erased Tapes. Met zijn onconventionele “dance” hoort hij in een rijtje met labelgenoten Rival Consoles en Nils Frahm & Ólafur Arnalds. Dankzij het rijke geluid  , is Eternal Something bovenal een luisterplaat. Daarmee is de Duitser geslaagd in zijn opzet om tracks te maken die “opbouwen als dancenummers maar totaal niet als clubmuziek aanvoelen”.

Een van de prijsnummers, zeker als het gaat om opbouw, is ‘The White of the Eye’. Vanaf seconde één heeft dit nummer een broeierig, duister geluid. De spanning neemt toe, dankzij vlagen van een scheurende trombone en doordat de pulserende muziek almaar nerveuzer wordt. Echt barsten doet de bom niet, in plaats daarvan word je rustig meegenomen naar het volgende nummer: het kalme ‘Turn Over’. Die track bestaat onder andere uit hypnotiserend pianospel en klaaglijk trombonespel en leunt sterk op sfeer en gevoel. De gebruikte instrumenten zijn grotendeels hetzelfde als bij ‘The White of the Eye’, het effect is totaal anders.

Versterking van het label

Door deze afwisseling weet Daniel Brandt de luisteraar gemakkelijk drie kwartier te boeien, zeker gezien de vele details in zijn muziek. Slechts een enkele keer voelen de opbouwen wat richtingloos en ontbreekt er spanning. Een voorbeeld is het titelnummer ‘Eternal Something’, dat nét te traag op gang komt. Dit zijn echter uitzonderingen die nauwelijks vaart uit het album halen. Brandt debuteert met een uniek geluid en, veel belangrijker nog, een sterk geheel. Daarmee bewijst hij de zoveelste versterking te zijn van een al zo indrukwekkend label.