Oh La La in de gloria

Wilfried de Jong en Herman Koch (foto Arie Kers)

Deze tweede editie van het Boekenbal bewijst dat dit feestje een vaste plek heeft veroverd bij het Rotterdamse boekenpubliek: de kerk is vol, er zitten zo’n 350 gelovigen in de banken. Na een overdonderende opening van de nederpunkband The Jerry Hormone Ego Trip – met de toepasselijke song ‘Tederheid’ – opent gastheer Wilfried de Jong de avond en geeft het woord aan Dichter de Vaderlands Ester Naomi Perquin. Vanaf de bovengalerij spreekt ze de gemeenschap toe met een bezwerende tekst over ‘de regels van het bal’. Of haar afsluitende woorden weerklank vinden, zal moeten blijken uit het verloop van deze avond: ‘Wees literair, vind elkaar en zoen veel!’

Luie schrijver

Dan is het de beurt aan de schrijver van het Boekenweekgeschenk. In een gesprekje van een klein kwartier legt Herman Koch uit hoe hij gevraagd werd om het geschenk te schrijven en hoe hij dat vervolgens heeft aangepakt. Koch noemt zichzelf een luie schrijver: terwijl de afwas hoognodig moet worden gedaan, ligt hij op de bank en bedenkt een nieuwe plotline – ‘da’s ook hard werken, én het opperste geluk’. Het wordt een aardig onderonsje met Wilfried de Jong maar jammer genoeg niet het ‘uitgebreide interview’ dat op de aankondiging was beloofd. Waarschijnlijk is Koch inmiddels sufgepraat in een voor hem ongetwijfeld overvolle Boekenweek. Gelukkig brengt Jerry Hormone, met zijn altijd dynamische act, de levendigheid weer terug met een tweetal nummers van zijn laatste album Stout, stout, stout.

Elfie Tromp (foto Arie Kers)

Als het enige, echte Rotterdamse Boekenweekgeschenk wordt gepresenteerd, komt schrijfster en 010-stadsnimf Elfie Tromp op het podium. Wat je niet mag nemen is een graphic novel, met een rauwe tekst van La Tromp en tekeningen van illustrator Ibrahim R. Ineke. Een pure, Rotterdamse stadsnovel over een verloren liefde en de wraakzucht die voor genoegdoening moet zorgen. Realiteit of fantasie, voor de voorlezende schrijfster waarschijnlijk een beetje van allebei.

Het officiële gedeelte van de avond is in een flits voorbij, het alternatieve programma krijgt een vlotte aankondiging. Terwijl DJ Edgar zijn apparatuur installeert, worden de gasten Lize Spit, Raoul de Jong, Ernest van der Kwast en Daphne Huisden gepresenteerd. Na een kort gesprekje over persoonlijke ‘verboden vruchten’ installeren de schrijvers zich in verschillende ruimtes in de kerk en nemen zij telkens een aantal bezoekers apart om voor te lezen uit eigen werk. Het publiek kan naar hartelust flaneren en zo nu en dan een kleine literaire versnapering tot zich nemen.

Macabere sfeer

In de kelder van de Arminiuskerk heeft Lize Spit zich geïnstalleerd bij het minimale licht van een schemerlampje. De toehoorders zijn geblinddoekt met een slaapmasker en worden meegenomen in één van de bizarre scènes uit haar debuurroman Het smelt. Met zachte en hoge stem, Vlaams-muzikaal klinkend, leest ze hoe de twee hoofdpersonen tijdens het kijken naar een film masturberen in een lege chipszak. De beladen tekst en het fragiele stemgeluid, in combinatie met de duistere setting, zorgen voor een wat lugubere atmosfeer.

Lize Spit (foto Arie Kers)

De klassieke bestuurskamer van de kerk is ingenomen door schrijver Roaul de Jong. Hij leest passages voor uit zijn in 2013 verschenen roman De grootsheid van het al, waarin hij verhaalt over zijn voettocht naar Marseille, op weg naar zijn moeder. De ontwapenende stijl uit het boek wordt overgebracht in een bezielde vorm van vertellen. Over de spontaniteit van de argeloze voetreiziger, over de naïeve onschuld tijdens een overnachting in het klooster en over het al dan niet groeten van tegenliggers. Het wachten is op het volgende boek van deze schrijvende padvinder.

Er is wijn, er zijn oesters, er is dansbare muziek, er zijn bekende schrijvers én er is hoog bezoek uit Amsterdam in de persoon van CPNB’s directeur Eppo van Nispen tot Sevenaer. Alle ingrediënten om deze Rotterdamse boekenkerk tot in de kleine uurtjes om te bouwen tot literaire danstempel.