Tussen Prince en het Eurovisie Songfestival
Het is hip, het komt uit Schotland en het is niet Franz Ferdinand. Rara, wat is het? Inderdaad, El Presidente: de laatste muziekhype op het Britse vasteland, die langzaamaan ook Europa bereikt. Maar in tegenstelling tot de Bloc Partys, Maximo Parks en Franz Ferdinands van deze wereld, hebben we nu eens niet te maken met puntige rockmuziek. Nee, El Presidente staat voor funk, disco en electropop. Vooruit dan, met een vleugje glamrock.
~
Feestband
Met deze niet-alledaagse combinatie van muziekstijlen is het niet zo gek dat na thuisland Schotland eerst Japan werd veroverd. In het land van de rijzende zon is men namelijk verzot op gekke geluiden, vreemde uitdossingen en niet-alledaagse optredens. Dat treft, want bij El Presidente zijn al deze elementen goed vertegenwoordigd en het mag dus gerust een feestband genoemd worden. Toch doet deze omschrijving het vijftal uit Glasgow (drie mannen, twee vrouwen) muzikaal gezien te kort. El Presidente is namelijk, zoals de eerste single Without You al laat horen, vooral een feel-good band. Het lijkt geen toeval te zijn dat de titelloze debuutplaat juist aan het begin van de lente wordt uitgebracht.
Eurovisie Songfestival
El Presidente staat namelijk vooral voor vrolijke muziek. Een pakkend refreintje hier, een hoge gil daar en op de achtergrond een constante beat. Zogezegd past de band in het rijtje The Beach Boys, The Bee Gees en Prince, maar dat zou veel te veel eer zijn voor El Presidente. Hoewel genoemde acts allen als inspiratiebron gelden voor de band van zanger en oprichter Dante Gizzi, wordt het niveau van deze grootheden bij lange na niet gehaald. De singles Without You, Turn This Thing Around en 100 MPH zorgen weliswaar nog voor een gedegen energieboost bij de luisteraar, maar gezegd moet worden dat daar tegenover te veel vullers op dit album staan. In plaats van dansbare glamrock laten tracks als Count On Me, If You Love Me en Come On Now zich eerder omschrijven als uitgekauwde discodeuntjes, die niet zouden misstaan op het Eurovisie Songfestival.
Danskrakers
Je zou het een gemiste kans kunnen noemen, aangezien na de overzeese hype en de hit in wording Without You de verwachtingen omhoog waren geschroefd. Maar in plaats van een aaneenschakeling van feel-good deuntjes, hits in wording en danskrakers is de debuutplaat van El Presidente een plaat geworden die leunt op een stuk of vier sterke nummers. Nummers die heerlijk ongecompliceerd de lente door je bol doen gieren. Helaas worden deze tracks vastgeklemd in een goedkope muzikale brei die simpelweg te zwak, te eenzijdig en niet origineel genoeg is om de herfst definitief te verdrijven.
