Drugadvies van Filemon

Voor Spuiten en slikken experimenteerde Wesselink met diverse gangbare en minder gangbare drugs. De kennis en ervaring die hij opdeed heeft hij samen met Bezemer, voormalig regisseur van het BNN-programma, verzameld en gebundeld. Het resultaat is Drugs voor junkies en dummies: een gids waarin de meest voorkomende drugs worden besproken. Wesselink en Bezemer behandelen in ieder hoofdstuk een andere drug middels dezelfde structuur: aan de hand van ervaringsverhalen, geschiedenis en de wet, gebruikswijze, dosering, effecten, risico’s, de kans op verslaving en gebruikstips trachten de auteurs meer helderheid te geven over een bepaald type drug. Dit maakt de gids tot een bruikbaar naslagwerk wanneer je zelf wilt experimenteren.

Achtergrondinformatie

Ook als je niet van plan bent te zelf drugs te gebruiken heeft de gids veel te bieden. In plaats van zelf drugs te nemen, kun je ook de ervaringsverhalen lezen. Anders dan de soms wat droge opsommingen over de effecten en risico’s (deze komen voor veel drugs overeen, maar worden in ieder hoofdstuk herhaald) lees je hier hoe je een drug werkelijk beleeft. Meestal zijn deze verhalen van Filemon. Hij vertelt over zijn ervaringen met alcohol, nicotine, cannabis, xtc, coke, speed, heroïne, ghb, paddo’s, lsd, ayahuasca, lachgas, poppers en smartshopdrugs.

Deze ervaringsverhalen zijn erg eerlijk; hij vertelt zowel over de soms geweldige effecten als over de nare bijwerkingen. Waar Filemon zich echter niet aan wilde wagen, is crack. Het verslavingsrisico hiervan is namelijk enorm. Filemon vertelt over Jaap, een gebruiker die hij tegenkwam toen hij een paar dagen een zwerver volgde voor Try before you die. Nog maar 25 en na een jaar gebruiken alles al kwijt. Hij sliep in een leeg kantoorpand. Jaap geeft toe eigenlijk te moeten stoppen, maar als Filemon hem een jaar later weer tegenkomt is hij veranderd in een ‘stellage bestaande uit botten waar wat los vel overheen lubberde.’ Een krachtig beeld van de keerzijde van druggebruik.

Oordeelloos

Ook de stukken die betrekking hebben op de geschiedenis en wetgeving zijn vaak opzienbarend. Veel drugs hebben door de jaren heen verschillende toepassingen gehad. Zo werd cocaïne in de negentiende eeuw als wonderdrug aan de man gebracht. Als middel tegen onder andere hoofdpijn, keelpijn en buikkramp werd het zelfs voorgeschreven aan baby’s en kleine kinderen. Ook soldaten tijdens de Eerste Wereldoorlog kregen pillen die cocaïne bevatte. Deze pillen zouden van een angsthaas een moedig man maken.

Net als we van Spuiten en slikken gewend zijn, oordelen Wesselink en Bezemer niet. Natuurlijk bespreken ze de mogelijke gevolgen van drugsgebruik. Zoals de auteurs het zelf stellen bestaat er niet zoiets als echt veilig gebruik van harddrugs, maar het is wel mogelijk om de risico’s zoveel mogelijk te beperken. Bijvoorbeeld door verschillende drugs niet door elkaar te gebruiken, door je drugs te laten testen en door verstandig om te springen met de dosering. Bezemer geeft in zijn nawoord te kennen dat goede, objectieve informatie volgens hem een van de belangrijkste zaken bij het voorkomen van problemen rond drugsgebruik is. Boeken als deze kunnen daar zeker aan bijdragen.