Electro-troubadour Jack Garratt in Bird

Een elektrische gitaar, drumpads, een keyboard, aardig wat pedaaltjes, een Macbook Pro en microfoons met één versterker is alles wat Jack Garratt nodig heeft om een hele show op te zetten. Alles wijst nog op de manier waarop hij ooit begon. Toen de aanvankelijk akoestische singer-songwriter vooral had ontdekt wat hij niet wilde en bijna zijn gitaar in de wilgen hing, begon hij te experimenteren met nieuwe geluiden van de drumpads en synthgeluiden in zijn slaapkamer. Hij bracht zijn muziek zelf uit en wordt daardoor ook wel de ‘bedroom producer’ genoemd. Nu zijn muziek meer voeten in de aarde heeft, is het tijd om op pad te gaan.

Onzekerheid

Al gelijk met het openingsnummer ‘I Couldn’t Want You Anyway’, het lied waarmee hij zijn digitale explosie begon, is de spanning van zijn gezicht af te lezen. Op zich niet zo opzienbarend, aangezien het concert in Bird het eerste concert is van zijn eerste Europese tour. Jack Garratt probeert zich zo goed mogelijk te concentreren en speelt vrijwel de gehele tijd met zijn ogen gesloten. Dit voorkomt echter niet dat hij een aantal slordigheidsfoutjes maakt en wat slagen op de drumpads mist. Zelfs de praatjes die hij tussen de nummers door maakt, worden heel onhandig verwoord. Uit zijn gezichtsuitdrukking is af te lezen dat hij soms spijt heeft van wat hij zojuist heeft gezegd, waarmee hij lijkt te willen zeggen: “Had ik dat nu maar niet gezegd en gewoon gespeeld…”

Desalniettemin laat Jack Garratt zien hoe perfectionistisch hij kan zijn met de timing van zijn ritmische slagen. Daarnaast beschikt hij over een enorm goede controle over zijn kopstem, waarin geen enkele noot vals is. Hij sluit daarom ook af met een krachtige uitvoering van ‘Worry’ en knalt er nog even een heerlijke gitaarsolo uit. Het is vanaf dit punt dat het publiek pas echt op stoom komt. Jammer genoeg verlaat Jack hierna het podium, na slechts zes liedjes gespeeld te hebben. Op zich niet zo verwonderlijk met nog maar twee EP’s (Remnants en Synesthesiac) op zak, maar daardoor deed het concert wel aan als een voorprogramma in plaats van een hoofdact.

Een echte rookie

Zijn optreden laat zien dat hij nog niet helemaal klaar is voor het echte werk; dit is allemaal nog voorbereiding. Dat erkent hij ook zelf tijdens een interview voor SXSW: “Het is allemaal een grote leercurve.” Toch baant hij zich mooi een eigen weg door alle genres heen. Hij is een kunstenaar die met zijn poëtische teksten een uitzichtloze liefde ten tonele voert. Dit is kunst maken door zijn leven op muzikale wijze te vertellen, haast op een geïdealiseerde en ceremoniële manier door optimaal gebruik te maken van zijn apparatuur van matige kwaliteit. Ondanks dat hij nog maar aan het begin van zijn carrière staat, brengt hij dit met volle overtuiging en dat maakt het optreden een waar genot om te zien. Wat een expressie!

Zijn optreden op Lowlands dit jaar heeft hij moeten afzeggen, omdat hij deze zomer in het voorprogramma van Mumford & Sons zal spelen. Dat is een unieke kans voor de jonge soloartiest om zich verder te ontwikkelen en op veel plaatsen zijn kunsten te vertonen. Wie hem wil bewonderen kan nog wel uitkijken naar Rock Werchter en het Pitch! Festival, hoewel het wel te hopen is dat hij de grote podia zal mijden. Juist tijdens intieme sessies komt zijn ware troubadour-act het best tot zijn recht.