De zon doen schijnen
De eerste noten van All Is Waiting, gespeeld door cello en viool, brengen me terug naar de vroege ochtend van 28 augustus 2012 waarop ik het duo Jodymoon ontmoette voor een interview na een prachtig optreden in de openlucht van een ontwakende zomerse dag. Dat gevoel draagt dit album met zich mee.
Digna Janssen en Johan Smeets vormen samen Jodymoon. Ze hebben wederom de lat erg hoog gelegd voor hun nieuwe muzikale uiting; het duo slaagt er opnieuw in om kwaliteit te leveren en respect af te dwingen. Deze keer kozen ze niet voor een opnamesessie in het buitenland met een bekende producer, maar voor een flatje ergens in Maastricht. Daar zijn ook de composities geschreven. Dat het album een weidse sfeer ademt, heeft dus niets te maken met de opnamelocatie.
Betovering
Marie-José Didderen en Wim Spaepen spelen respectievelijk cello en viool op het album. Zij zijn voor de band bepaald geen onbekenden, gezien ze al veel eerder met elkaar speelden. Verder horen we uiteraard de soulvolle stem van Digna Janssen, het handelsmerk van Jodymoon. Op het instrumentale vlak horen we akoestische gitaar, slide-gitaar en piano – veelal gespeeld door multi-instrumentalist Johan Smeets. Ondanks de kleine bezetting behaalt de band meermalen het gevoel van een compleet orkest. Luister daarvoor maar eens naar ‘907 Steps’ en ‘There’s A Fire’.
Het geluid van een ontwakende lenteochtend horen we in de opening van het album, als de strijkers aanzetten tot ‘Hold It Down Somehow’. De betovering van de wereld van Jodymoon trekt de luisteraar als het ware voorzichtig onder het laken vandaan om te worden meebewogen naar de open vlakte van een nog maagdelijke dag, waarin van alles kan gebeuren. Als eerste beleving van deze dag is er de muziek van Jodymoon die je omarmt en wakker kust.
Vreugde scheppend
Er zijn drie jaren verstreken na The Life You Never Planned On, het vorige album. Met All Is Waiting heeft de band een jaar langer de tijd genomen dan de tijd die ze normaal tussen de releases laten. De sfeer van dit vijfde album past prima bij het seizoen waarin we ontwaken uit het duister en ons wentelen in de eerste zonnestralen.
De sound kan soms heel elementair zijn, zoals in het titelnummer ‘All Is Waiting’, waarbij de pure zang van Janssen het moet doen met enkel de akoestische gitaarklanken van Smeets; niets meer en niets minder. Dit is pure eenvoud in een droge klank, waarbij het liedje overeind blijft. Het daaropvolgende ‘The Long Way Around’ klinkt alsof er net een raam is opengezet en de beklemmende sound van het titelnummer vervliegt. Er is weer ruimte voor andere instrumenten, inclusief de strijkers.
Jodymoon heeft met All Is Waiting een zeer sterk album gemaakt. Het laat zijn schoonheid glinsteren bij iedere draaibeurt, die vreugde schept en de zon doet schijnen.
Live in Nederland:
30 april Griffioen, Amstelveen
8 mei ZINiNTheater, Nijverdal
9 mei Theater Posa, Lelystad