The Herbaliser

The Herbaliser bestaat uit het duo Jake Wherry en Ollie Teeba. In het begin van de jaren ’90 hebben ze het project opgezet met als doel het maken van goede hiphopnummers die niet drijven op raps. Veel nummers op hun voorgaande cd’s en ook op Take London zijn grotendeels instrumentaal. “Als je de raps in In da Club van 50 Cent weghaalt, blijft er niets over,” verklaarden ze onlangs in een interview met Urbanscene. Zo ontstaat er volgens hun visie meer ruimte voor een creatieve benadering van de muziek in de hiphop. En dit bouwen ze op indrukwekkende wijze uit.

Filmische sfeer

De meesten die van The Herbaliser gehoord hebben, kennen de band waarschijnlijk van het nummer Something Wicked This Way Comes, een soulvol hiphopnummer dat de twee Britten in 2002 een bescheiden hit opleverde. Take London staat vol met soortgelijke nummers, waarin uiteraard geen ruimte is voor de ‘bling-bling-mentaliteit’. Geen loze kreten vol stoerdoenerij over bankrekeningen en champagne maar veel muziek. Veel nummers worden gevuld met orkestrale partijen en vioolkoortjes (en zelfs een banjo in de afsluiter Serge) waardoor Take London een filmische sfeer mee heeft gekregen.

Veelzijdig

Liefhebbers van UK hiphop zullen Take London een nieuwe parel vinden: een funky, soulvolle hiphopplaat met veel gastvocalisten (de heren rappen zelf niet): uiteraard Jean Grae (een vaste klant van The Herbaliser), die op vier nummers meerapt en Roots Manuva, die het nummer Generals opleukt. Dit is trouwens een van de uitschieters: het begint met roffelende troms en veel toeters maar deze worden al gauw overstemd door een pakkende hiphopbeat en rauwe raps. Gaandeweg de cd merk je hoe veelzijdig deze is. Gadget Funk klinkt bijna niet eens als hiphop maar, de titel zegt het al, als echte funk. Failure’s No Option is weer echte UK hiphop en in Lord Lord en Close Your Eyes hoor je veel soul terug. En alsof dat niet genoeg is, duikt er nog een aardige dosis jazz op in Geddim’.

Past niet in een hokje

Take London is een sterke plaat die de liefhebbers uitermate zal bekoren. Je moet echter niet denken dat we The Herbaliser snel in de Top 40 zullen zien. Het is alles behalve commercieel (misschien met Generals als enige uitzondering), de arrangementen zijn te ontraditioneel, te muzikaal. Een cross-over van klassieke swingmuziek en hiphop is het ook niet, daarvoor het heeft dan weer te veel funk. Het is moeilijk om je vinger er precies op te leggen, het ‘past niet in een hokje’ en valt daardoor waarschijnlijk buiten de boot van het grote publiek. Maar ach, wie maalt daarom. Take London is gewoon een lekkere plaat, hiphop met muziek en diepgang. En dat hoor je niet al te vaak meer. Koesteren dus.