The Shavers

Het had wel wat voeten in de aarde. Johannes de Boom, boom van een frontman met een hele bossage bakkebaard aan zijn wangen, lijdt aan reuma en kon daardoor vaak niet bij de repetities zijn. Maar nu is er dan toch een vierde studioalbum. En wat voor een album. Twaalf stadsimpressies, zo hard en snel dat het alles bij elkaar maar een half uurtje duurt. Dertig korte minuutjes grote-stedenproblematiek lijkt voor de luisteraar misschien meer op rampentoerisme dan op iets anders. Wie doorlopend wil snuiven van het leven aan de zelfkant zal op de repeatknop moeten drukken.

Geen huismerkwasmiddel

Maar als je de cd eenmaal hebt opgezet wil je ook eigenlijk niet meer anders. Soap begint met een te heet gewassen, prettig knellende cover van Focus. Zo strak hoorde je Hocus Pocus nergens. De elf andere nummers zijn van de jongens zelf, en daarin zetten ze de lijn voort, maar met een duidelijke opwaartse beweging.

Country op speed

Broertjes Cock & Theo de Jong beheersen hun snaren en drumstel. Het instrumentale The Memoryman heeft een zweem authentieke surfpunk, terwijl het eveneens tekstloze The Musicbox meer naar het country-op-speedgenre neigt. Wat opvalt, is de gladde sound van de jongens. Natuurlijk, het gaat over de goot en over drankmisbruik, en de gitaar scheurt een gat in je leren jack, maar het klinkt allemaal loepzuiver. Alleen De Boom lijkt af en toe ondergesneeuwd, maar eigenlijk maakt het ook niet uit wat-ie zingt. Die scheur moet open, de hele tijd, en knallen maar.

Opvreetliefde

De neonromantische teksten, omlijst door de vlijmscherpe begeleiding, werken enorm enthousiasmerend. Het mag geen wonder heten dat deze figuren een stevige live-reputatie hebben. De Booms ode aan Die Vrouw swingt je een heupkneuzing met z’n tweestemmige koortje, in Opvreetliefde doet hij een serieuze gooi naar Barry White’s Whale of Love-titel, en in het ambigue Aan de Bar weten de Alkmaarder Boys fraai het dubbele karakter van het kroegleven te schetsen. The Shavers jakkeren in de dertig minuten die ze gegeven is maar voort, slechts hier en daar bovenkomend voor lucht en soelaas.

Twijfel niet langer

Geen oeverloos gesnotter van broekies dus, maar overtuigende rock ’n roll van mannen. Mocht je geen vakantieplannen hebben: koop Soap, huur een fifties-cabrio, laat je een pilsje aanreiken door die gebronsde blondine naast je en flaneer langs de Noord-Hollandse stranden, altijd naar het volgende live-optreden van The Shavers, voor “altijd meer meer meer”.