Een heerlijk tussendoortje

Oorspronkelijk stond de opnamesessie gepland voor eind 2003, maar op de dag dat het allemaal moest gebeuren, bleek voorman Geoff Farina plots te ziek. Ongeveer een jaar na dato is het dan toch zover. Karate heeft gekozen voor covers die stuk voor stuk een kritisch geluid laten horen waar het Amerika betreft. Ongetwijfeld ingegeven door het huidige politieke klimaat aldaar. Het schijfje bevat de Billy Holiday-classic Strange Fruit, Bob Dylan’s Tears of Rage, Mark Hollis’ A New Jerusalem en vier Minutemen covers. Het moet gezegd, op de één of andere manier kan Karate er uitstekend mee uit de voeten (al lijkt A New Jerusalem in goede bedoelingen te blijven steken). Vooral Strange Fruit zit als gegoten. Toch is het album een stuk minder jazzy dan ik vooraf had vermoed. Blijkbaar voelde de band in de E-Sound studio’s in Weesp meer voor het strakke keurslijf. Daarmee staat dit tussendoortje dichter bij Karate’s vroege werk, dat toch iets meer rock georiënteerd is.

Intiem

Uw recensent heeft Karate een aantal jaar geleden eens live mogen aanschouwen in Groningen’s trots VERA-Club for the International Pop Underground. Het was vlak na het verschijnen van het indrukwekkende The bed is in The Ocean (1998) die ik op aandringen van een aantal toenmalige collegae toch maar meende te moeten aanschaffen. Een prachtplaat was het, het geld dubbel en dwars waard. De verwachtingen voor het optreden waren hoog gespannen. Gelukkig stelden Farina en zijn mannen niet teleur (ondanks het gebrek aan charisma- L); de soulvolle stem van zanger/gitarist Farina, de jazzy drums van Gavin McCarthy, de walking bass van Jeff Goddard, alles viel op zijn plaats, al bleek eens te meer dat dit soort muziek vooral gedijd in een intieme omgeving. Een festivalband zal het nooit worden. Niet dat dat erg is, laat ze maar lekker underground blijven. Wat ook opviel was dat ondanks dat Karate technisch veel in haar mars heeft, ze de structuur graag simpel houdt. Farina:

“If I’m going to play something simple, it’s because I choose to play it, not because it’s the only thing that I’m capable of doing.”

Daarmee is geen woord te veel gezegd.

Groten van het genre

Wellicht was een samenwerking spannender geweest, maar al met al hebben we hier te maken met een lekker tussendoortje van een der groten van het genre. Tevens een mooie sparringpartner voor het eveneens onlangs verschenen nieuwe Karate album Pockets. De liefhebber kan ze beide blindelings aanschaffen.