Jeugdige metalbelofte

Ondanks de vrij lage gemiddelde leeftijd van de bandleden klinkt deze cd zeer volwassen. In vergelijking met hun debuut Ember to Inferno (2003) is er ook zeker een duidelijke vooruitgang hoorbaar in zowel spel als productie. Het geluid op Ascendancy klinkt stukken voller en meer in balans dan op de voorganger. Waar de vorige cd af en toe nog vrij kaal klonk is het geluid nu overal goed opgevuld. Een zeer toepasselijke titel dus die dit album siert.

Kruisbestuiving

De muziek zelf is een soort kruisbestuiving tussen de nieuwe generaties trash- (denk aan The Haunted) & death metal. Roadrunner roemt de band om de referenties die ze muzikaal leggen naar Metallica, Slayer en nog enkele andere grote namen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat net iets te ambitieus vind. De muziek steekt zeker niet slecht in elkaar en klinkt ook absoluut lekker agressief, maar het klinkt ook net allemaal iets te gelikt om de agressie van de aangehaalde bands in hun gloriedagen te evenaren. Het nummer Pull Harder On The Strings Of Your Martyr geeft een heel duidelijk beeld van de mix die Trivium in nummers tentoon spreidt: vrolijk hakkende riffs à la The Haunted komen voorbij, afgewisseld met pompende nu-metal passages. Het geheel wordt aangevuld met vocalen die je niet doen vermoeden dat er een slechts 19-jarig mannetje achter de microfoon staat.

Net niet

Zeker een niet heel onaardig album dus, waar naast de rode lijn van trash/death ook verschillende zijstapjes worden gemaakt naar andere muziekstijlen. Helaas is het geheel dan weer net niet catchy genoeg om nummers echt in je hoofd te laten hangen. Daarvoor klinken de meeste melodielijnen net iets te voorspelbaar. Zoals vermeld heeft de band er echter al behoorlijk wat optredens op zitten en zeker niet met de minste namen. Aan motivatie en toewijding zal het ze dan ook uiteindelijk niet ontbreken om een groter publiek te bereiken. Muzikaal gezien is het alleen net niet overtuigend genoeg.