Er zijn meerdere wegen die naar (Mount) Zion leiden

In de ene hoek van de arena, in numeriek over(ge)wicht, A Silver Mount Zion (ASMZ), ook bekend als The Silver Mount Zion Memorial Orchestra & Tra-la-la Band. Dit uit Montreal (Canada) afkomstige atmosferische alternatieve rockorkest is de relatief wat rustigere afgeleide van Godspeed You Black Emperor! Vanaf het moment van hun eerste plaat uit 2000, He Has Left Us Behind But Shafts of Light Sometimes Grace the Corners of Our Rooms, een album waarop hoofdman Efrim Menuck zijn verdriet over zijn zieke hond Wanda verwerkte, heeft ASMZ zich ontwikkeld tot een band met een unieke sound waarin, naast gitaar-zang-piano-violen-cello-contrabas, geleidelijk meer drums en Oost-Europees folky samenzang verwerkt worden.
Tegenover deze monsterformatie, in de andere hoek van de arena, de al dertien jaar opererende goed geoliede neo-dubreggaemachine, Zion Train! DJ Perch mixt en scratcht tegenwoordig live zijn killertracks bestaande uit een zwaar vibrerend basloopje, drums en allerhande bliepjes die op de juiste momenten door zangeres Molara, trombonist Chris Ardoin en trompettist David Tench majestueus worden aangekleed. Van relaxte reggae-dub-nummers op het onvolprezen album Homegrown Fantasy (1995) tot een aantal recentere opzwepende tracks als War Ina Babylon op het album Love Revolutionaries: Zion Train is van velerlei markten thuis en altijd gevechtsklaar.
Let the battle begin!

Het muzikaal-performance contrast

ASMZ opent subtiel: emoties stromen uit een ieders lichaam na het horen van de trillende stem van Efrim die langzaam maar zeker omringd wordt door een solide korte melodielijnherhalende orkestmuur. Keer op keer werken ze, met in het begin gedoseerde stiltes (met geprietpraat van concertbezoekers op de achtergrond), naar een minutenlang doordreinende climax toe en voegen daar bij tijd en wijle een tra-la-la-gedeelte aan toe (alle bandleden zingen samen, nadrukkelijk together). Ze zijn begeisterd. Het houdt maar niet op. Kilo’s Weltschmerz worden over het publiek heen gekieperd – het gaat niet goed met de wereld, nog steeds niet. We staan als genageld aan de grond, lichtjes heen en weer deinend op onze benen en af en toe zo’n quasi-headbangbeweging makend. Prachtig maar… oef!, wat een zware lading.

Dan, een dag later, Zion Train. ASMZ gonst nog wat na, maar vanaf de eerste zoemende basnoten en vrolijke bliepjes is het een kwestie van lekker alles los en voetjes van de vloer. Positivity! Het hele lichaam beweegt. Zangeres Molara zegt blij te zijn weer in Groningen te mogen optreden. Ze weet het publiek en de rest van de band te inspireren. Een bundeltje kwetterende koperblazers bouncen door de zaal heen, nadat DJ Perch een fragment van hun geïmproviseerde trompet-trombone-solo heeft opgevangen. Weer een geluidsspoor met drums plus bas erbij en de hele zaal staat met de leden van Zion Train mee te stuiteren. Geleidelijk steeds meer beats per minute. Tot iedereen moe is en de Zion Trein zijn kolen heeft opgebrand. Laatste halte, iedereen uitstappen!

De spirituele (Mount) Zion connectie

Zoals je reeds is opgevallen, verwijzen beide bands in hun bandnaam naar (Mount) Zion. De berg Sion is een bestaande berg in Jersusalem waarover onder meer in de Bijbel wordt verhaald. Sion staat verder symbool voor de hemel, de stad Jerusalem en een spirituele stad. A Silver Mount Zion is een bandnaam die bij Efrim (zie dit interview) te binnen schoot toen hij luisterde naar een track van de Amerikaanse hardcoregroep The Germs. Wat de bandnaam voor hem persoonlijk betekent kan hij niet zeggen. Misschien dat hij de heavy metalgroep Silver Mountain toentertijd ook kende en tevens veel in de Bijbel zat te lezen? Echter de roots van ASMZ liggen bij de hardcore: negative vibrations (met een sprankje hoop).
De bandnaam Zion Train verwijst naar het gelijknamige nummer van Bob Marley. Volgens zangeres Molara (in een interview) kan Zion overal zijn. Het zit binnenin je, als je maar je best doet. Zion is eigenlijk meer een state of mind, die de band probeert over te brengen op het publiek. Positive vibrations dus!

De uiteindelijke afweging

Wanneer we de reputatie en hun respectievelijke unieke sounds bij elkaar nemen, valt het moeilijk te beslissen wie er op techniek of op punten wint. ASMZ eist meer van het publiek, heeft prachtige melodieën en weet zeer heftige climaxen op te bouwen. Zion Train biedt weer meer variatie, maakt je spieren los en weet qua opzwependheid hoge ogen te gooien. Lichaam en geest worden bij zowel ASMZ en Zion Train in vervoering gebracht. Positieve en negatieve energie vloeien bij het beluisteren van deze bands prachtig samen: samen beklimmen ze de berg Zion, echter via een geheel eigen route. Wat voor hemelse muziek zou er uit een samenwerkingsverband tussen de bands voortkomen? Wie weet komt het er ooit nog eens van.