Liefde en andere figuranten

Noodgedwongen, zo lijkt Anne over haar vriendschap met Nathalie te denken: ‘er woonden geen andere meisjes van onze leeftijd in de buurt’. Door omstandigheden wordt de vriendschap hechter. Zo hecht dat Anne haar beste vriendin per ongeluk ontdoet van haar maagdelijkheid; de toon van David en andere bewijzen van liefde is gezet.

Seks is seks is seks
Tijdens een zomer aan de Franse kust leert Anne David kennen, een dertigjarige liefhebber van vrije liefde. Seks is seks is seks, is het motto van deze ‘hedonistische filosoof’; liefde interesseert hem niet. Anne, achttien jaar oud, gaat mee in Davids ideeën en beschouwt hem al snel als de liefde van haar leven. Aan het einde van de zomer trekt ze zelfs bij hem in. Dan blijkt David ernstig ziek te zijn. Zo ziek dat hij zal sterven, maar niet ziek genoeg om van vrouwen af te blijven. Blijkbaar verzamelde Anne wel degelijk druppels in een emmer, want plotseling accepteert ze Davids vrijgevigheid niet langer en verlaat ze hem.

Na Davids dood praktiseert Anne diens ‘seks is seks is seks’. Pas rond haar dertigste ontmoet ze iemand die past in Davids mal. Nu is Anne de wat oudere seksverslaafde en haar partner de naïeve jongeling die bereid is zijn leven weg te gooien. Het plan samen te verdwijnen uit het burgerlijke en bekrompen Nederland wordt echter in de war geschopt door Nathalie’s ongeluk.

Figuranten
Net als de liefde is Nathalie niet meer dan een figurant in David en andere bewijzen van liefde. Nathalie is alleen aanwezig als dat Anne (of de schrijfster zelf?) van pas komt bij het vertellen van haar verhaal. Dat is teleurstellend, de glimp die we opvangen van Nathalie is interessanter dan het ‘neukvacuüm’ van Anne en David. Zo heeft Nathalie te maken met een catatonische moeder, maakt ze films van de meest ongewone situaties, is ze ‘verzamelaar van bijna-dode mensen’, en heeft ze kort een relatie met een doofstomme jongen. Bovendien is Nathalie de enige die in staat is een betekenisvolle relatie aan te gaan; zij is het bewijs van liefde. Het is vrij ironisch dat juist Nathalie slechts een instrument is in deze roman.

Self-publishing
David en andere bewijzen van liefde is het debuut van Lizette van Geene, schrijfster van onder meer commerciële en journalistieke teksten. Deze roman is uitgebracht met behulp van het self-publishing platform Brave New Books. Een erg overtuigend debuut is het niet. Stijlfouten (‘.. een uitspraak waaronder ik Nat letterlijk weg zag smelten.’), overbodige details en clichés (zonnige dagen gaan gepaard met fijne momenten, een storm kondigt een conflict aan) zorgen er bijvoorbeeld voor dat deze roman een wat onbeholpen en wankele indruk maakt. Van Geene weigert de elementen van haar verhaal met elkaar te verbinden, waardoor er niet veel meer overblijft dan, wel, ‘seks is seks is seks’.