Reasonable Doubt

Advocaat Mitch Brockden (Dominic Cooper) rijdt in dronken toestand over een voetganger heen met zijn auto. Uit angst voor carrièreschade laat hij het slachtoffer alleen op straat liggen. Wanneer blijkt dat iemand anders voor zijn misdaad wordt veroordeeld, probeert hij een manier te vinden om zowel zichzelf als de onschuldige man te redden.

Standaard en clichématig

Deze synopsis had de basis kunnen vormen voor een interessant en spannend verhaal over verantwoordelijkheid. Deze benadering wordt na een half uur aan de kant geschoven om plaats te maken voor een slasher-thriller waarin originaliteit ver te zoeken is. Het verloop van het plot is voorspelbaar en clichématig, ook in de regie en cinematografie zijn geen vernieuwende elementen te ontdekken.

De personages zijn op geen enkele manier verrassend en hetzelfde als in alle films binnen dit genre. De hoofdpersoon is naast compleet standaard ook erg slecht geschreven. Hij heeft geen positieve karaktereigenschappen, waardoor hij meer als een slechterik overkomt dan als een persoon waar de kijker zich mee kan identificeren. Daarnaast wordt zijn motivatie niet duidelijk gedefinieerd door de filmmakers. Waar hij het ene moment handelt uit eigenbelang, heeft hij het andere moment juist het welzijn van zijn medemens voor ogen. Dit gegeven is van toepassing op de meeste personages in de film, waardoor het vaak onduidelijk blijft waarom er op een bepaalde manier wordt gehandeld.

Onlogisch en onwaarschijnlijk

Het verhaal mag dan al honderd keer eerder verteld zijn, deze specifieke keer zit de vertelling vol met onlogische elementen en hangt het geheel slecht aan elkaar. Een aantal verhaallijnen zijn simpelweg onrealistisch, zo lukt het een gevangene om, zonder enige weerstand, het politiebureau uit te wandelen. Tevens handelen personages meerdere keren zonder gezond verstand. De film hangt met onwaarschijnlijkheden en zwakke plotelementen aan elkaar. Zo stelt een man, zonder enige forensische opleiding of ervaring, vast dat iemand schuldig is aan poging tot moord, met een sigarettenpeuk en een aanstekergeluid als bewijs. Uiteraard heeft hij het bij het juiste eind.

Toch heeft de film ook een paar goede kanten. De finale – hoe onwaarschijnlijk het pad ernaartoe dan ook moge zijn – is zeker spannend. Daarnaast speelt Samuel L. Jackson verrassend genoeg een ingetogen hoofdrol, wat een aangename verandering is ten aanzien van de uitgesproken badasses die hij doorgaans speelt. De rest van de cast weet echter niet meer dan een matige prestatie te leveren. Reasonable Doubt is daarmee weinig indrukwekkend en heel erg makkelijk vergeten.