‘Een goede plaat waar ik graag naar luister’

Op We Both Know The Rest Is Noise, het nieuwe album van de Amsterdamse band Moss, vliegt er weleens iets uit bocht. Er mochten dingen stuk, na het gepolijste Ornaments (2012). Dat is soms spannend, maar helaas niet groots.

‘Soms moet je even één stap terug doen om twee stappen vooruit te kunnen zetten’, zei Moss-frontman Marien Dorleijn onlangs in een interview met 8WEEKLY over hun nieuwe plaat, We Both Know The Rest Is Noise. Onmiddellijk krabbelt hij terug: ‘Ik wil niet zeggen dat dit een stap terug is, helemaal niet — voor mij is dit een betere plaat dan Ornaments.’ Maar wat hij dan wel met die opmerking bedoelt, wordt niet echt duidelijk.

Een nieuwe aanpak
Misschien doelt Dorleijn op de doorstart die Moss heeft moeten maken nadat bassist Jasper Verhulst de band verliet en zich bij Jacco Gardner aansloot. Koen van de Wardt werd gekozen als nieuwe bassist en in die veranderde samenstelling moest gezocht worden naar een nieuwe aanpak, een nieuwe groepsdynamiek. Dorleijn vertelt: ‘Compleet anders is dat deze jongen (Van de Wardt) ook heel goede liedjes kan schrijven. Dat heb ik nog nooit eerder gehad in een band. We hebben dat nog niet goed uitgebuit voor deze plaat.’ Van de Wardt: ‘Voor mij was het ook nog een beetje inkomen. Ik ben nog nieuw, dus ik durfde ook nog niet echt.’

Tot nu toe betekende elke plaat van Moss betere liedjes, enthousiastere recensies en een groter publiek. In die opwaartse lijn zou met We Both Know The Rest Is Noise weleens de klad kunnen komen, want is de plaat werkelijk beter dan Ornaments, zoals Dorleijn beweert? Die vraag moet helaas met ‘neen’ worden beantwoord. Misschien geen stap terug, maar toch zeker een op de plaats.

Eendimensionaal
De opener is nog wel veelbelovend. ‘Today’s Gold’ is het beste nummer van de plaat en komt dicht in de buurt van Moss’ beste werk, zoals ‘The Hunter’ (Ornaments) en ‘Angry Young Man’ (Never Be Scared / Don’t Be A Hero, 2009). Het tweede nummer is ‘She’s Got A Secret’ en werd even geleden al als single uitgebracht. Het klinkt energiek en brutaal, maar alles bij elkaar mist het nummer ontwikkeling; het is te eendimensionaal en rudimentair om echt op te rijzen.

Twee prima liedjes met een herkenbaar Moss-geluid volgen (‘Unilove’ en ‘As I Rest My Arms With Faith’), waarna ‘New Shape’ weer meer in de stijl van ‘She’s Got A Secret’ is. Het heeft een dikke, bombastische gitaarsound, maar nu is het allemaal zo overdreven aangezet dat het nog maar moeilijk van een Muse-nummer te onderscheiden is. Hier is het fijne, evenwichtige geluid van Ornaments ver weg. Niet slecht, maar het klinkt niet echt meer als Moss.

Goed, maar niet imposant
‘Slower End’ en ‘Health’ zijn even later het beste wat op We Both Know The Rest Is Noise te horen is, samen met opener ‘Today’s Gold’. ‘Slower End’ is een mooi, beheerst nummer, compleet met zo’n catchy gitaar-riffje dat kenmerkend is voor Moss’ muziek. ‘Health’ lijkt dan weer bijna filmmuziek, zo gelaagd en prachtig opgebouwd, met steeds een beetje meer en dikker aangezette instrumentatie.

Never Be Scared / Don’t Be A Hero was goed, Ornaments heel goed. We Both Know The Rest Is Noise heeft de kwaliteit die je na die twee platen wel verwacht van Moss, maar niet meer dan dat. Het is goed, maar imponeert niet. De beste liedjes zijn niet beter dan de beste liedjes op de vorige twee platen, en waar het uit de bocht vliegt is het wel spannend, maar niet groots. Misschien is het zoals Dorleijn zelf zegt: ‘Ik vind het een goede plaat waar ik graag naar luister.’

Moss speelt de komende maanden live op podia door heel Nederland, waaronder Motel Mozaique te Rotterdam (05-04), Tivoli de Helling te Utrecht (30-04), Doornroosje te Nijmegen (09-05), en Paradiso te Amsterdam (11-05).