Zwijgen, auto’s en LSD

Amerika, eind jaren zestig. We maken kennis met de familie Caldwell, die uit flink wat leden bestaat. Onderling zijn de spanningen voelbaar en daarvoor verantwoordelijk zijn de twee wereldoorlogen. Vader Jim (Robert Duvall) was hospik in de Eerste Wereldoorlog en alle drie zijn zonen hebben gevochten in WO II. Jim kan de oorlog niet loslaten en zit dag en nacht naar de politiezender te luisteren, op zoek naar ongelukken. Wanneer er dan vervolgens iemand uit de bocht is gevlogen en met gebroken nek uit het raam bungelt, snelt Jim er naar toe om een glimp op te vangen van de overledene.

Zo vader, zo zonen

Met zijn zonen gaat het niet veel beter. Jimbo (Robert Patrick) zat bij de mariniers en praat niet over de oorlog. Het was ooit een aardige man, als we zijn vrouw Vicky (Shawnee Smith) mogen geloven, maar hij is nu slechts een schim van wie hij was. Carroll (Kevin Bacon) was net als zijn vader hospik, maar heeft de morfine ingeruild voor andere verdovende middelen. Met name LSD kan hij wel waarderen. Tot slot speelt Billy Bob Thornton (tevens de regisseur) zoon Skip, ex-luchtmacht en het minst intelligent van de drie. Hij laat zich makkelijk beïnvloeden en is helemaal gek van auto’s. Hij heeft er drie, een voor elk type vliegtuig waarin hij heeft gevlogen.

Op het platteland van Alabama kabbelt het leven rustig voort, zonder veel poespas. Jim bezoekt de ongelukken, Carroll tript op LSD en iedereen laat elkaar vooral met rust. Maar dan komt het telefoontje uit Engeland. De ex-vrouw van Jim, en moeder van zijn kinderen, is overleden. Ze heeft Jim jaren geleden verlaten voor een Engelsman, maar wil nu in Alabama begraven worden. De dood van Jims oude geliefde brengt niet alleen verdriet, maar ook haar huidige Engelse gezin met zich mee. Een gezin dat zo zijn eigen problemen kent en tevens grootse acteurs bevat, waaronder John Hurt.

Wrak van een sekssymbool

De cultuurclash tussen de stijve Engelsen en de lompe Amerikanen maakt Jayne Mansfield’s Car tot een succes. Na de zeer ongemakkelijke introducties en de initiële vooroordelen en afgunst, komen de gezinnen langzaam nader tot elkaar. Jim bezoekt zelfs met zijn aartsrivaal het wrak van jaren zestig sekssymbool Jayne Mansfield. Sterke dialogen tussen Duvall en Hurt worden afgewisseld met pijnlijke situaties – bijna allen geïnduceerd door het alom aanwezige oorlogstrauma.

Billy Bob Thornton slaagt erin om de vele personages allemaal te voorzien van inhoud en vraagt daarbij veel van zijn collega’s. Die spelen echter zonder gêne. Ze komen zelden flatteus over, maar zijn bijzonder overtuigend. Jayne Mansfield’s Car kent geen helden, maar normale mensen gespeeld door een droomcast. Het is een prachtige schets van de jaren zestig, inclusief de retro behangetjes, de prachtige auto’s van Skip en het overdadige drugsgebruik. Oorlogstrauma’s werden zelden zo prettig verfilmd.