Serendipity

An affair to remember…

Sara schrijft haar naam en telefoonnummer in een boek (Liefde in tijden van Cholera). Als Jonathan dat boek ooit terugvindt bij een tweedehands boekenwinkel, dan is het kennelijk voorbestemd dat de twee samen moeten zijn. Jonathan schrijft zijn naam op een biljet van vijf dollar. Als Sara dat biljet ooit te pakken krijgt, kan zij Jonathan bellen. De twee gaan elk hun eigen weg in, en zagen elkaar tot op heden niet meer weer. Beiden hebben ze een mooie herinnering aan een perfecte avond.

Het is een jaar of zeven later, en Jonathan gaat trouwen met zijn vriendinnetje. Toch kan hij de herinnering aan Sara niet kwijtraken. Hij moet haar gewoon zien en gaat drie dagen voor zijn huwelijk op zoek naar haar. Sara op haar beurt staat op het punt te trouwen met een man die eigenlijk alleen voor zijn muzikale carrière leeft. Sara heeft enorme twijfels, en ze besluit Jonathan te gaan zoeken.

Gewoon het einde verklappen

De ervaren filmkenner weet natuurlijk al wat de rest van het plot in gaat houden. Veel bijna-ontmoetingen, toevalligheden, twijfels: alle doorsnee mogelijkheden van het romantische genre worden ongegeneerd uitgebuit. Cusack speelt net als in America’s Sweethearts wat op de automatische piloot, en ook Beckinsale zal zeker geen Oscar winnen. Wel leuk is Eugene Levy (American Pie, oftewel Jim’s Dad) als verkoper.
Serendipity zal nergens ook maar een beetje verrassend uit de hoek komen. Ik kan het einde eigenlijk gewoon paginagroot uit gaan schreeuwen: ZE KRIJGEN ELKAAR!!! Geen mens ter wereld zal daar voor hij/zij de film gaat zien over twijfelen. Wat maakt dit soort films dan aantrekkelijk voor mensen? Het is makkelijk, het loopt op zeker goed af, en past wellicht bij de kerstdagen.