Muziek / Album

Fijn album

recensie: Sean Taylor - Chase the Night

In mei bezoekt Sean Taylor opnieuw samen met Eric Bibb Nederland. Gelukkig is zijn zesde album Chase the Night nu ook in ons land te verkrijgen.

Taylor noemt zelf als invloeden grote namen als John Martyn, Tom Waits, JJ Cale, Eric Bibb en Van Morrison. Het is maar goed dat hij van niemand een evenbeeld is. Zijn muziek beweegt zich lichtjes in de blues, maar ademt zeker ook een singer-songwriter-stijl uit.

Fluweelzacht
Op het album Chase the Night laat Taylor de begeleiding op piano vaak een hoofdrol vervullen. En dat terwijl hij het gitaarspelen zo te horen van John Martyn geleerd heeft met al zijn finesses. Zijn stem huist ergens tussen die van James Blunt en de rafelige randjes van Chris Rea, maar klinkt vooral fluweelzacht. Zijn zang is zijn wapen, samen met de hand van mooie liedjes schrijven, in de traditie van zijn voorbeelden. Wie Chase the Night in een aantal draaibeurten tot zich heeft laten doordringen, want dan krijgen de liedjes pas echt zeggingskracht, wordt zeker nieuwsgierig naar de andere vijf albums die Taylor al op zijn naam heeft staan. Deze uit Kilburn, noord-west Londen afkomstige muzikant heeft de weg al gevonden naar Austin, Texas om daar samen met Danny Thompson, die we kennen van Carole King en Ani Di Franco, dit album op te nemen.

Andere invloeden
Opvallende momenten zijn er zeker op Chase the Night. Op ‘So Fine’ zingt Sean Taylor samen met Stepahnie Daulong. Het is een song die de sfeer met zich meedraagt van het meesterlijke album van Robbie Robertson, dat louter zijn eigen naam als titel heeft. ‘Love Bleeds’ heeft invloeden van Ian Siegal als deze niet de blues zingt. Ook de mondharmonicaklanken zijn in de geest van Siegal, maar ook de inspiratie door Bruce Springsteen is het noemen waard.

‘The Road’ is een rustpunt op het album dat veel fraais in zich verenigd heeft. Toch is het niet alles goud wat er blinkt. Op de albumafsluiter ‘River’ kiest Taylor er voor om niet echt te zingen, maar meer te praten. Het is geen gelukkige keuze. Het maakt de afronding van een overigens fijne plaat niet echt briljant, maar doet daarmee net geen afbreuk aan de totaalbeoordeling.

Live in Nederland:
28 mei Roepaen, Ottersum

 

https://youtube.com/watch?v=RXhaoFPwvcQ%3Flist%3DUUaZFFWzWU_mPojIMoFr6GTQ