The VVitch: A New England Folktale (2015, Robert Eggers)
1630. Aan de rand van een donker bos wordt het leven van een verstoten boerenfamilie ontregeld door een kwaadaardige aanwezigheid. Centraal staat de paranoia van een door godsdienst bezeten gezin, maar The Witch blinkt vooral uit in sfeer. De zorgvuldig gekaderde, grauwe beelden in combinatie met de unheimlische muziek maakt dit de meest oncomfortabele kijkervaring van het jaar. Des te jammer dus dat de film in Nederland geen reguliere bioscooprelease heeft gehad!

Ah-ga-ssi (2016, Park Chan-wook).
De personages bedriegen elkaar en Park bedriegt de kijker. Bedrogen worden is heerlijk, zolang het maar op een intelligente manier gebeurt, en dat is hier het geval. Ah-ga-ssi heeft het beste plot van 2016, is feministisch tot op het bot en met recht ook, want geen man ter wereld kan tippen aan de sensualiteit die Kim Min-hee en Kim Tae-ri in deze verrukkelijke film aan de dag leggen.

Thanatos, Drunk (2015, Chang Tso-chi)
Thanatos, Drunk is de meest recente intrigerende film van de Taiwanese regisseur Chang tso-Chi en volgt het verhaal over twee totaal verschillende broers die proberen te overleven tijdens hun persoonlijke zoektocht naar zichzelf binnen een wereld van dronken ellende, vechtpartijen en seks.

Truman (2015, Cesc Gay)
Feelgoodfilm over een terminaal zieke man, zonder vals sentiment. Prachtig klein geacteerd. De humoristische en ontroerende gesprekken, maken deze film meer dan een mogelijke voorspelbare film.

Certain Women (2016, Kelly Reichardt).
Verstild, subtiel, elliptisch en wonderschoon portret van drie vrouwen (Laura Dern, Michelle Williams en Lily Gladstone) in Montana, waarin Reichardt de grootste aandacht reserveert voor de kleinste dingen, zonder ook maar een moment in arthouseclichés te vervallen. Meest ondergewaardeerde film van 2016, in de zin dat je er niets over hoort, en Reichardts beste tot nu toe. 

La La Land (2016, Damien Chazelle)
Damien Chazelle, bekend van het voor een Oscar genomineerde Whiplash uit 2014, levert op de valreep nog één van de beste films van het jaar af. In La La Land dromen een jazzpianist (Ryan Gosling) en beginnend actrice (Emma Stone) van hun passie en van elkaar. Dat gaat gepaard met een evenveel drama als muziek. De titel verwijst naar het altijd zonnige Los Angeles en de romantische wereld die de hoofdpersonen bewonen. Chazelles regie is – vooral tijdens de dansnummers, want het betreft een musical – van ongekende klasse. Een ronduit perfecte Kerstfilm. Lees hier de recensie.

El Boton de Nacar (2015, Patricio Guzmán)
El Boton de Nacar (de Paarlemoeren knoop) va Patricio Guzmán is een intelligent meanderend filmessay waarin de kosmos, kolonialisme en hedendaagse dictaturen verbonden worden met het thema water. Intrigerend en oogstrelend.

Blair Witch (2016, Adam Wingard)
Deze half-remake-half-vervolg van The Blair Witch Project werd door critici neergesabeld, en niet helemaal onterecht.Blair Witch kent zo zijn fouten – het aantal jumpscares is bij tijden ondraaglijk -, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door één van de meest intense finales van het jaar. Adam Wingard vult de legende van de heks van Blair aan met veel nieuwe, angstaanjagende elementen, en is niet bang zijn personages volslagen hulpeloos richting hun graf te sturen. Een gezellige boswandeling zit er na deze angstaanjagende achtbaanrit in elk geval niet meer in.

Eat That Question: Frank Zappa in His Own Words (2016, Thorsten Schütte).
Qua vorm geen hoogwaardig product, want feitelijk is het niets meer dan een compilatie van fragmenten uit interviews met Zappa, waarvan zeker 90% reeds op YouTube te vinden is. Daarbij blijkt Schütte ook nog eens helemaal niet over een bijzonder montagetalent te beschikken. Het feit echter dat deze documentaire überhaupt bestaat is fantastisch, en alles wat Zappa te berde brengt is zuiver goud. Onmisbaar voor iedereen die nog nooit kennis heeft gemaakt met het grootste muzikale genie van de 20ste eeuw.

Experimenter (2015, Michael Almereyda)
Uitdagende biografie van sociaal psycholoog Stanley Milgram. Film durft bewust theatrale verbeelding op te zoeken, met glansrol voor Peter Sarsgaard.