Opnieuw ontdekkingen

Een dag voor aanvang van het festival komt het bericht naar buiten dat zowel de conferentie als het festival uitverkocht zijn. De ruim drieduizend nationale en internationale muziekprofessionals bezoeken ruim veertig podia waar 346 acts optreden. Voor iedereen wordt het dus een uitdaging om een mooie selectie te maken, want alles zien en horen is onmogelijk! Ook 8WEEKLY heeft veel tijd besteed achter de computer om een fraaie selectie te maken. Door toevoeging van het randprogramma PlatoSonic aan onze agenda, is het uiteindelijk mogelijk om twintig acts live te zien.

 

EuroSonic donderdagavond

Onze eerste keuze is het optreden van de Finse Katéa. Ze laat zich begeleiden door toetsen en zachte elektrische gitaarklanken. De stem van Katéa bevindt zich op de kruising van Adele en Lana Del Rey, maar bevat voldoende eigens om te kunnen doorgroeien naar die van een groot artiest. Daarvoor heeft ze zeker de uitstraling, die ze toont bij de uitvoering van de prima composities, die vragen om vaker geluisterd te worden. De maniertjes en bewegingen van Katéa mogen de ingestudeerde vorm nog wat ontgroeien, zodat ze haar artiestzijn wat natuurlijker vorm kan geven.

 

Terwijl we wachten op de volgende artiest, Axel Flóvent, spreken we de ouders en peetouders van Katéa, die speciaal voor dit optreden zijn overgekomen uit Finland. Ze hadden haar optreden en Finland gemist en omdat haar volgende optreden in Groningen is, zijn ze haar achterna gevlogen! De aanleiding om ons aan te spreken is het vragen om de foto’s die we maakten aan hen door te sturen.

 

Flóvent lost zijn belofte van het korte optreden van die middag meer dan in. Hier is duidelijk een talent aan het werk dat rijp is om omarmd te worden door een groter publiek. Denk bij deze artiest aan de muziek van Asgeir, die overigens op hetzelfde festival zijn doorbraak wist te krijgen. Ondanks de zenuwen, die soms zijn waar te nemen aan de handen van Flóvent zelf, speelt hij een zeer strakke en gedegen set muziek. Flóvent speelt zelf gitaar en toetsen, terwijl hij een band heeft met de klassieke bezetting van bas, gitaar en drums. Toch weet deze IJslander een frisse sound te creëren, zodat je bij herhaalde beluistering al snel zult herkennen met Flóvent en zijn mannen te maken te hebben. Het handelsmerk blijkt ontegenzeggelijk de klankkleur en de manier van gebruik van de stem van deze man: er zit zoveel speelsheid en niet ‘rechttoe, rechtaan’ in de stem van Flóvent dat hij niet snel zal vervelen. Eigenlijk hebben we nu het gevoel al het beste van de avond en misschien wel het festival gehad te hebben, terwijl er nog veel te horen is.

 

We snellen naar Grand Theatre UP op de markt om daar nog op tijd te kunnen zijn voor When Airy Met Fairy. Juist het feit dat het een showcase festival is, waar mensen komen proeven, is haar blijkbaar niet helemaal helder. De zangeres heeft het er zichtbaar moeilijk mee dat luisteraars blijven gaan en komen terwijl de zaal vol blijft. De vooral elektronische muziek met zang, die doet denken aan Björk, is smaakvol. De deels uit IJsland en deels uit Luxemburg komende formatie weet voor de zittenblijvers zeker te imponeren. De elektronisch-met-een-vleugje-indie-klanken van When Airy Met Fairy zal zeker meer gehoor vinden na dit optreden. Dat is mede door de lichte dansbaarheid van de composities.

 

Dansbaarheid geldt in nog hogere mate voor de laatste act die we donderdag zien en horen: Dua Lipa grossiert in uiterst dansbare, ritmische muziek. We kunnen dit het beste typeren als gezongen hip-hop/soul-muziek. De stem van Dua Lipa is van een fijn timbre voor deze dansbare muziek, die het zeker goed zal doen op de nationale popzenders en in de discotheken. Voor de niet hip-hop-liefhebber is het een welkome verademing dat deze dame zingt in plaats van praat-zingt. Ze heeft een jonge, lekker in het gehoor liggende, stem die helaas weinig eigenheid in zich heeft.

 

Balans

Als we de balans opmaken na één dag van muziek genieten, dan steken Axel Flóvent, Katéa en The Young Folk (tijdens het randprogramma PlatoSonic) als beste drietal met kop en schouders boven de rest uit. Toch passen er meer direct achter deze top drie; echte missers hebben we niet gehoord. Gelukkig maar, want dan hadden we andere optredens moeten kiezen uit het grote aanbod om onze tijd niet te verspillen.

 

Met nog een volle dag en een middag als toegift te gaan kijken we alweer vooruit. De muziekhonger is gelukkig nog niet over.