Op zoek naar wat de sound anders maakt

Over Yonder verscheen op 30 oktober en 8WEEKLY sprak al in september met Hustinx, toen zijn album geperst werd in de fabriek. Zijn zoon Nicky werkte op dat moment nog aan het artwork. We voelen ons bevoorrecht al kennis te hebben mogen maken met het nieuwe werk van Hustinx. Als groot fan van zijn band Shiner Twins ging ondergetekende jaren geleden het gesprek met hen aan en groeide in die jaren het contact met Hustinx en zijn maatje Richard van Bergen. De ontmoeting vandaag is ontspannen en het interview is veel meer dan een één op één vraaggesprek. Het middagje met Hustinx aan de koffie en een biertje geeft ons een kijkje achter de schermen van zijn nieuwe album.

Hoe het allemaal begon

Hustinx vertelt vrijuit dat alle composities van Over Yonder geschreven zijn in Austin, Texas; soms alleen door Hustinx en een aantal samen met anderen. Het project heeft tweeëneenhalf jaar geduurd. De opnames zijn zowel in Austin als rond Eindhoven gemaakt. De op Americana, rock, blues en gospel georiënteerde muziek van Jack Hustinx en de zijnen kent zijn oorsprong dus op twee plaatsen op deze aardbol. Na de tournee rond het laatst verschenen Shiner Twins-album en het niet van de grond komen van nieuw werk met maatje Van Bergen, werd Hustinx door zijn vriendin min of meer naar Austin gestuurd.

“Ik ben daar gaan schrijven en het ene na het andere goede nummer kwam toen naar boven. Ik begon samen met Robert LaRoche te schrijven en daarna met Harry Bodine en Malford Milligan. Eind 2013 ben ik samen met Roelof Klijn gestart met de opnames, maar daar heb ik ook vier maanden in Austin aan gewerkt. Ik kom daar al achttien jaar en heb eigenlijk een leven daar en een leven hier.”

“Malford is degene die het meeste tegen me aan heeft geduwd om de plaat af te maken zonder Shiner Twins; geen wachten meer, maar gewoon opnames maken. Ik had niet eens in de gaten dat ik bezig was met een plaatopname. Maar opeens besef je, dat je nog maar twee nummers nodig hebt om het album af te maken. Het kwam toen eigenlijk als vanzelf zover, terwijl ik lekker mijn ding aan het doen was. Pas in het laatste jaar kreeg ik het gevoel, de drang, om er een plaat van te maken. Daarvoor had ik het idee dat het ooit een Shiner Twins plaat zou moeten worden. In september vorig jaar nam ik in New Orleans het besluit om het helemaal zelf te doen en ook zelf op tournee te gaan. Ik trad daar toen op met de Subdudes en The Southern Aces. In Nederland zal de band bestaan uit Harry Bodine en Malford Milligan, naast Roelof en Nicky.”

Het prachtige zanggeluid van Sheree Smith, ook een van de meewerkende artiesten, valt op in ‘True True Love’. “Ja, ze heeft een gospelachtergrond en heeft heel veel soul in haar stem. Glenda Dotson, de andere zangeres op het album, heeft ook zo’n achtergrond, al vanaf vier/vijfjarige leeftijd zongen ze in de kerk. Glenda is meer de jazzy zangeres. In november komen de dames niet, maar ze zitten in Austin wel in de band. Misschien zouden ze in de zomer, als we wat festivals gaan doen, kunnen komen. Je kunt horen dat we heel veel lol gehad hebben bij het opnemen van ‘True True Love’. Het stond er in twee takes op, opgenomen met maar één microfoon. Wat je op de plaat hoort, is een van die twee takes, geen mix.”

Meer lucht in de muziek

Het favoriete nummer van de redactie is ‘My Soul, My Inspiration’ met het zinnetje “Is that you God, or did you send an angel?”. Niet alleen de tekst is briljant – God en een aardse Engel – maar de sfeer en de zang van jou samen die van Malford.

“Ik vind het leuk dat je dat zegt. Het is doelbewust zo geschreven!”

Wat is jouw dierbaarste nummer van de plaat?

“’Life Will Humble You’, dat ik met Malford heb opgenomen. Dat zegt zoveel over wat we hebben meegemaakt in ons leven. Iemand zei laatst tegen me, dat het album heel autobiografisch is en dat is ook zo. Alle nummers gaan ergens over: het heeft diepgang. Omdat we beiden met de goede dingen bezig waren, ontstond het nummer ‘Life Will Humble You’ in samenwerking met Malford. Beiden vonden we ook onze weg weer naar huis. Dat ‘thuis’ is terugkeren vanuit een wat moeilijke tijd, maar ook het maken van fijne muziek.”

“Ik heb heel erg getwijfeld of ik het wel als eerste nummer op de plaat zou zetten. Een ballad is niet heel logisch als opening, maar het nummer zegt heel erg veel voor me. Het is geweldig gezongen door Malford. Ik heb heel lang gedacht, dat ‘Crawlin’ Up To The Surface’ de openingstrack zou moeten worden omdat dat een veel steviger tempo heeft en dus bij uitstek geschikt als albumopening.”

“Met deze band willen we twee maal per jaar een tourtje doen van zo’n tien optredens; niet meer heel het jaar rondtrekken met alles in de kofferbak. Als deze plaat binnenkort ook in de USA uitkomt, wordt de volgende tour in februari en is dat ook veel gemakkelijker. De komende novembertournee wordt een proef, ook voor wat er elders zou kunnen gebeuren. Er is ook een promotor uit Zwitserland, die belangstelling voor ons heeft. Maar ja, als niemand de plaat goed vindt, dan wordt alles ineens anders.”

Daar zitten de verschillen

Uiteindelijk is Over Yonder duidelijk geen Shiner Twins-plaat, omdat het instrumentaal wat tammer is. De stem van Van Bergen kleurt heel anders met Hustinx dan de stem van bijvoorbeeld Malford Milligan. Wat het verder nog anders maakt, is niet zo makkelijk te duiden door mij. Shiner Twins zit er wel enigszins in als je luistert naar ‘My Soul, My Inspiration’, maar het is anders verpakt. Als men een vervolg op de Shiner Twins verwacht, dan kan het alleen maar tegenvallen.

“Ik ben blij dit te horen! Want wat hiervoor zat, was het product van Richard en mij. Toen ik aan dit album begon, had ik geen plan en was ik dus zeker niet van plan een Shiner Twins-plaat te maken. Er ontstond gewoon iets nieuws en dat is uiteindelijk Over Yonder geworden. Het is een heel persoonlijke plaat geworden. Persoonlijker dan dit wordt het niet!”

“Ik vind het leuk, dat je zegt dat het wat tammer is. Dat zit hem waarschijnlijk in het feit, dat ik geloof in het principe: ‘less is more’. Er zitten minder noten in dan in de Shiner Twins-muziek waardoor het niet is dichtgeplamuurd. Er is meer ruimte, meer lucht en zo maak je wat je niet speelt misschien nog wel belangrijker dan wat je wel speelt. De uitdaging is om met een goede song te zoeken naar die partijen dat het liedje laat schitteren.”
Tijdens het interview draait Hustinx muziek vanaf zijn tablet. Terwijl hij nog een kop koffie zet, komt een nummer van Any Trouble voorbij, waarna het gesprek via Eric Clapton naar The Faces en The Small Faces afdwaalt. Even spreken we over het Woodstock-festival bij Roepaen en over coverbandjes. Meestal zijn coverbandjes niet geweldig, enige uitzonderingen daargelaten, weet Hustinx te melden. In Austin hoorde hij een coverband een nummer van Elvis Costello coveren, waar hij toch wel respect voor kreeg. Even spreken we over de muzikale helden van Hustinx. Dat zijn artiesten die het ook klein kunnen houden. Intussen zingt op de achtergrond Mavis Staples samen met Bonnie Raitt, met maar één gitaartje erbij.

“Helden als Frankie Miller en vooral Buddy Miller kunnen met zo weinig zo veel zeggingskracht creëren: hierin zit de magie van muziek. Ik vind muziek als medium zo interessant: dat is mijn leven! Ik ben nu zestig en ik ben vanaf mijn twaalfde met muziek bezig en eigenlijk kom ik steeds weer terug op hetzelfde. Ik geloof in het luchtig houden. Waarschijnlijk hoor je dat als verschil met Shiner Twins: het is allemaal wat luchtiger gearrangeerd en dat… dat is nu Jack Hustinx!”

 

Live in Nederland:

13 nov Oss – Cultuurpodium De Groene Engel
14 nov Amsterdam – North Sea Jazz Club
15 nov Horst – Muziekpodium Cambrinus