Franse nostalgie en elektronica
.
De Franse band We Were Evergreen heeft nog geen volwaardige langspeler uit, maar doet nu al goed mee in het internationale bandcircuit. Op 15 mei staat de band in het kader van het festival Indiestad in de Amsterdamse Vondelkerk. 8WEEKLY stelde zangeres Fabienne ter gelegenheid van dit aanstaande optreden enkele vragen.
Dat de band nog niet heel veel interviewervaring heeft, blijkt tijdens het gesprek. Veel antwoorden worden afgesloten met een wat weifelend ‘denk ik, haha’. Het resultaat is een ontwapenend en eerlijk gesprek.
Veel van jullie nummers klinken als een soundtrack voor een ontluikende lente. De nummers zijn zowel opgewekt als melancholisch. Zoeken jullie dit gevoel in jullie muziek bewust op?
‘We beginnen eigenlijk vaak vanuit een iets somberder basis, de teksten. Die zijn nogal eens melancholisch en wat nostalgisch. Als we dan vervolgens de nummers met elkaar gaan spelen, ontstaat er een hoop energie waardoor het een stuk vrolijker klinkt. Het is leuk om dat gevoel met een publiek te delen, ondanks de wat donkere teksten, haha.’
~
‘We heetten eerst alleen Evergreen, omdat Michael dat gewoon een erg mooi klinkend woord vond. Later hebben we er ‘We Were’ aan toegevoegd. Ik vind het wel mooi klinken, ‘Evergreen’ klinkt heel hoopvol, maar de toevoeging ‘We Were’ maakt het weer wat mistroostiger. Het is mooi dat er een tegenstelling is tussen de verleden tijd van ‘We Were’ en het tijdloze optimisme van het woord ‘Evergreen’.
Hoe gaat het schrijven van liedjes bij jullie in zijn werk? Is het een bandprestatie, of is een van jullie leidend?
‘Michael komt met de teksten, arrangementen en melodieën op de proppen. Dat zijn niet slechts abstracte ideeën, maar die zijn eigenlijk al voltooid. Vervolgens gaan we de nummers repeteren. Soms verandert er weinig, maar soms gooien we een nummer nog over een heel andere boeg, waardoor het wel veel verandert. Bij het ene nummer is er dus meer sprake van een bandproces dan bij andere.’
Jullie komen uit Frankrijk, is dat denk je terug te horen in jullie muziek?
‘Nou, het is niet zozeer dat we letterlijk over de Franse cultuur of iets dergelijks zingen. Wel kan onze muziek vaak erg atmosferisch en weids klinken. Michael komt uit Zuid-Frankrijk, ik geloof dus wel degelijk dat er een verband is, haha.’
Nu leven jullie alle drie in Londen. Identificeren jullie jezelf toch meer met de Britse muziekscene?
‘Ja, we luisteren inderdaad heel veel naar Britse muziek, dus wat dat betreft is het fantastisch om hier nu te wonen. Het heeft ook veel met de teksten te maken, die in het Engels zijn. Het is sowieso anders omdat mensen je hier beter verstaan als je zingt. Maar het heeft ook te maken met de Franse quota, die radiostations verplichten om heel veel Franstalige muziek te draaien. Engeland is dus een wat gunstiger uitvalbasis.’
Tijdens het Indiestad Festival spelen jullie op 15 mei in de Vondelkerk in Amsterdam. Behoeft zo’n bijzondere locatie een andere voorbereiding?
‘We gaan waarschijnlijk wel heel kritisch naar de setlist kijken. Er is daar natuurlijk een bijzondere akoestiek, en daar willen we wel gebruik van maken. De kans is dus groot dat we een aantal rustige liedjes spelen in plaats van wat meer uptempo werk. Op die manier komen onze stemmen mooi uit en kunnen we goed gebruik maken van de serene sfeer die er is in een kerk.’
Wat kunnen we de komende maanden van jullie verwachten? Een nieuwe ep, of een heel album, of zijn jullie te druk met spelen?
‘De komende tijd zijn we inderdaad nog erg druk met spelen, maar na de zomer willen we wel gaan opnemen, het liefst een heel album. Het hangt ook een beetje van het economische tij af, helaas. We moeten maar net genoeg geld krijgen van een platenmaatschappij om het allemaal te realiseren. Maar we hopen dat we ons deze zomer genoeg in de kijker kunnen spelen!’
Wat kunnen we van een liveshow van We Were Evergreen verwachten?
‘Een eigenzinnige mix van pop, folk en electro, zonder dat het gezocht klinkt, hoop ik, haha. We maken gebruik van veel traditionele instrumenten, zoals een ukelele. Aan de andere kant experimenteren we ook steeds meer met loop-apparaten en dat soort elektronica. Deze verschillende soorten instrumenten proberen we tot een heel eigen geluid om te smelten. We zijn dus eigenlijk een soort Franse, nostalgische semi-elektronische act, haha.’
Live in Nederland:
15 mei 2012: Vondelkerk, Amsterdam (Indiestad Festival)
