Man met gouden handen
In de recensie van de laatste Masters of Reality-cd Give us Barrabbas werd zijn naam al zijdelings genoemd: Josh Homme. Als tiener uit het droge Palm Springs regelmatig te vinden in de kelder van het huis van Masters of Reality-voorman en vriend Chris Goss. Hij kon er zo opgaan in de muziek dat na verloop van tijd niemand nog wist dat Josh er was. De gedrevenheid zat diep. Homme en de gitaar waren één, niemand kon en mocht daar tussen komen. Volgens de family-tree op www.qotsa.com begon alles in 1988 met de illustere band Katzenjammer. Ik ben erg benieuwd naar de muziek, want het zegt me echt helemaal niets. Geen idee ook of er uberhaupt een demo van is verschenen. Toch maar eens het internet af gaan struinen.
Kyuss
~
Vanaf 1991 bracht Kyuss vijf cd’s uit (Wretch, Blues For The Red Sun, Sky Valley, ..And The Circus Leaves Town en Into The Void) met daarop broeierige, zompige stonerrock. Met de wortels in de psychedelica van de jaren 70 (oa. King Crimson, The Grateful Dead) en de gitaren getuned in c! De gitaren zullen het denk ik net hebben getrokken.
Kyuss startte met Brant Bjork achter de drumkit, zanger John Garcia, basgitarist Nick Oliveri en gitarist Josh Homme. Op Sky Valley werd Nick Oliveri vervangen door Scott Reeder, van wie bekend is dat hij tijdens optredens altijd op blote voeten liep en op ..And The Circus Leaves Town werd drummer Brant Bjork vervangen door Alfredo Hernandez. Dat album was ook meteen het laatste wapenfeit, want na vier jaar hield de band het in 1995 na strubbelingen met de platenmaatschappij voor gezien.
Lang heeft Homme er niet om getreurd. Integendeel, het gaf hem juist alle vrijheid om te doen wat hij wilde. Al die zakelijke conflicten leidden alleen maar af van datgene wat hij het liefst deed: muziek maken. Bands hebben volgens zijn filosofie een maximale houdbaarheidsdatum van 4 a 5 jaar, dus het afscheid zat er al stilletjes aan te komen. Het is niet anders.
Lekker spelen
~
Queens of the Stone Age
En alsof dat nog niet genoeg is, richtten Homme en voormalig Kyuss bassist en best friend Nick Oliveri (The Dwarves, Mondo Generartor) in 1998 ook nog eens Queens of the Stone Age op. Waar ze de tijd vandaan halen? it beats me.
~
Van de Queens verscheen in 1998 het album Q.O.T.S.A (dat nog het meest aansluit bij de typische Kyuss-sound) en een splitalbum met de band Beaver. Een jaar later volgde een bijdrage aan de compilatie cd Heavy metal 2000, in 2000 gevolgd door het album Rated R, het meest psychedelische en melodieuze QOTSA album. Twee jaar geleden kwam tenslotte QOTSA’s magnum opus uit in de vorm van het album Songs for the Deaf. De drumpartijen werden verzorgd door Kyuss-fan en voormalig Nirvana drummer/ Foo Fighters zanger/gitarist Dave Grohl. De doorbraak bij het grote publiek was een feit en clips werden zelfs vertoond op TMF en The Box. Een sell out? Nee, totaal niet eigenlijk, het album klinkt namelijk een stuk heavier dan zijn voorganger. Queens of the Stoneage lijken op het punt te staan om de wereld te veroveren.
Troubles in paradise
Maar verscheen daar kort geleden niet het bericht dat bassist Nick Oliveri uit QOTSA was gegooid omdat ie er een iets te laconieke levenshouding op nahield? Volgens Homme was het een moeilijke beslissing maar was het ook de enige manier om een gigantische ruzie te voorkomen. Huh? Gigantische ruzie?? Heb ik wat gemist? Homme en Oliveri waren toch vrienden?
En was Mark Lanegan (ex- The Screaming Trees) ook al niet opgestapt? Blijkbaar zat er iets goed scheef. Voorlopig betekent dit waarschijnlijk het einde van Queens of the Stoneage. Al staat nog wel te verschijnen (geen idee wanneer) de EP Stone Age Complications. De titel zegt genoeg. Maar waarom bij de pakken neerzitten?
Eagles of Death Metal
In Millionaire zanger/gitarist Tim Vanhamel en zanger/gitarist Jesse Hughes vond Homme begin dit jaar twee partners-in-crime en daarmee waren de Eagles of Death Metal een feit. Zo’n twee jaar geleden stond Millionaire in 013 in Tilburg al eens in het voorprogramma van de Queens, dus raar is de keus voor VanHamel niet, maar goed.
Eagles of Death metal zegt u? Mensen, wees gerust, het gaat hier om een vette knipoog. Homme, oftewel Carlo von Sexron, kan nog zo hard roepen dat de lol bij EODM voorop staat, wij fans weten wel beter. Alles wat ie aanraakt verandert immers in goud. Wat dit betekent voor Tim Vanhamel’s band Millionaire blijft vooralsnog een groot vraagteken.
~
De staccato drums doen denken aan die van The White Stripes. Het rammelt aan alle kanten, is zo lo-fi als de tering maar blijft boeien. Het nieuwste speeltje van de baas kon wel eens groter worden dan menigeen zou denken. Het plezier straalt er vanaf en dat is toch eigenlijk waarom het allemaal draait?
