De band ontwaakt

Here’s to Taking It Easy geeft Phosphorescent in september een tweetal optredens in Nederland. Eerder dit jaar stond de band al in de Roepaen te Ottersum.

Phosphorescent is het alter ego van frontman Matthew Houck. In de Roepaen had hij een band bij zich met fantastische musici die zijn liedjes naar een hoger niveau wisten te tillen. Natuurlijk hoorden we Matthew Houck ook een paar van zijn liedjes solo uitvoeren, maar zodra de band meespeelde, werden zijn songs ineens veel dieper, intenser en daardoor voorzien van meer dimensies.

De band bestaat momenteel uit Scott Stapleton (piano, zang), Jeffrey Bailey (bas, zang), Christopher Marine (drums, zang), Jesse Anderson Ainslie (gitaar, zang) en Ricky Ray Jackson (pedal steel guitar). In de Roepaen bleken de bandleden lekker op elkaar te zijn ingespeeld. Ook wanneer er een compositie werd aangevraagd die de band in deze samenstelling nog niet had gespeeld, wisten de bandleden na een aantal akkoorden al improviserend de song smaakvol in te kleuren.

Historie

Houck debuteerde in 2003 met A Hundred Times or More op het indielabel Warm Records. Hij schoot hiermee direct in de roos want de plaat werd door een kleine groep critici direct verkozen tot een van de beste neofolk-albums van het jaar. Het duurde echter tot 2007 voordat Phosphorescent werd opgepikt door een grotere groep luisteraars. Het derde album Pride, de voorganger van Here’s to Taking It Easy, leverde Hauck een groot aantal goede reacties op. Pride kon bijna geheel als solowerk van Hauck gezien worden. De begeleiding door bandleden was minimaal. Met zijn eigen begeleiding op zowel elektrische als akoestische gitaar wist hij met subtiele inzet van percussie, zoals tamboerijn, een warme en onderhoudende sfeer neer te zetten. Het tussendoortje To Willie (2009), het eerbetoon aan Willie Nelson, was zeer smaakvol en zeker niet te versmaden, maar kon natuurlijk niet als een volwaardig nieuw album van Phosphoroscent beschouwd worden.

Bandgeluid

Na drie jaar verscheen dus de echte opvolger van Pride. Het openingsnummer van Here’s to Taking It Easy, ‘It’s Hard to Be Humble (When You’re from Alabama)’ doet sterk aan Steve Harley denken. Tijdens het optreden in de Roepaen werd dit nummer direct na het lang uitgesponnen ‘Wolves’ ingezet, waardoor het goed zijn recht kwam. Ook in de live-uitvoering bleef de vergelijking met Steve Harley overeind.

De rest van van Here’s to Taking It Easy heeft een hoog country/americana-gehalte, vooral als de band zich op de achtergrond houdt en Matthew Houck op zichzelf is aangewezen. De extra dimensie die de groep toevoegt, brengt de band dichter naar de rock en pop. Zo lijkt met Here’s to Taking It Easy een nieuw tijdperk te zijn aangebroken voor Phosphorescent: een echt bandtijdperk in plaats van ‘de man met gitaar’, zoals toch het geval was op de eerdere albums. Of dit blijvend is of slechts een tussenstap in de carrière van Houck, de tijd zal het leren. Het bandgeluid maakt het luisteren naar de mooie composities van Houck in ieder geval alleen maar spannender. Het lijkt alsof de band in Phosphorescent nu echt ontwaakt is.

Meeslepend

Het meeslepende ‘We’ll Be Here Soon’ dat ook live met band gespeeld werd, ligt dicht tegen het geluid van het bejubelde album Pride aan. Houck en zijn band overstijgen in het merendeel van de nieuwe composities echter zonder problemen het toch al hoge niveau van Pride, dat destijds, zoals gezegd, nog een hoog singer-songwritergehalte kende. Ook andere composities uit het verleden van Houck klinken rijk in de banduitvoering, zoals duidelijk werd in de Roepaen.

Hauck trad echter in een aantal composities nog steeds op als solist. De band verdween voor een aantal nummers achter het podium terwijl Matthew Houck zijn hart op het podium legde en het publiek ademloos liet luisteren naar het werkelijk prachtige folk-intermezzo.

Met het nieuwe album Here’s to Taking It Easy geeft Houck zijn band de ruimte om tot grotere hoogte te stijgen. Phosphorescent is door een lichte verschuiving naar rock met een vleugje pop rijp geworden voor een bredere doelgroep dan het Americana-publiek. Het biedt Houck bovendien de mogelijkheid zijn oudere werk onder de aandacht van een groter publiek te brengen. Om te beginnen deze maand in Amsterdam en Groningen.

Phosphorescent live in Nederland:

16 september: Paradiso, Amsterdam
18 september: Take Root Festival, Groningen