Muziek / Achtergrond
special: De beste jonge Amsterdamse bands van 2006

Twee jaar Subbacultcha!

Veel Amsterdamser kon het dinsdagavond niet worden in Paradiso. Nee, geen levensliederen van André Hazes of Sjonnie Jordaan, maar het neusje van de Amsterdamse zalm. In totaal lieten tweeëntwintig acts zich horen en zien in de beroemdste muziektempel van Nederland. Daartussen bevond zich een aantal zeer succesvolle jonge bands, al werd het programma juist overheerst door de (nog) onbekende talenten. Want dat is waar het Amsterdamse collectief Subbacultcha! voor staat: het pluggen van nieuwe helden in muziekland.

Het idee is simpel. Iedere maand organiseert een groep jonge mensen (zelf ook actief in bands) ouderwetse bandjesavonden onder de naam Subbacultcha! In stijlvol artwork worden elke keer de meest obscure bands aangekondigd. Deze avonden zijn dan ook vooral populair bij nieuwsgierige mensen, die het grote clubcircuit inmiddels wel hebben gezien. Wegens succes worden de avonden uitgebreid naar Haarlem, maar Subbacultcha! blijft toch het populairst in Amsterdam. Op het feest ter ere van het tweejarig bestaan van de organisatie afgelopen dinsdag bleek dat deze populariteit nog steeds groeiende is, want alle drie de zalen van Paradiso zaten permanent vol volk.

Aux Raus
Aux Raus

De Kelder: Bluegrass, vrolijk westerngejengel en rommelige zigeuner

Dat gold met name voor de kelder van het gebouw, waar de wat kleinere bands optraden. Opvallend veel rootsy muziek hier, zoals de bluegrass van de damesband Oops-a-Daisies of de herengroep Pedro Delgado’s. Vooral die laatste trokken als afsluitende act veel mensen, die uitzinnig reageerden op hun vrolijke westerngejengel met banjo en accordeon. Ze bewijzen zich als de betere feestband.

De Singer-songwriter en winnaar van de Grote Prijs van Nederland, Lucky Fonz III, speelde zijn ballades dit keer niet solo, maar kreeg begeleiding van een complete zigeunerband. Dit nam het gewicht van zijn liedjes wat weg en maakte ze zowaar vrolijk, al kwam het wel een beetje rommelig over.

Het is ook de kelder waar misschien wel de bekendste band van het festival was weggestopt. Tjeerd en Sven deden het rustig aan en speelden een uitgeklede versie van de liedjes van hun band Voicst. Het is duidelijk dat deze band zich niet meer hoeft te bewijzen in Amsterdam, en daarom was deze unplugged versie een prima idee.

De Grote Zaal: Excelsior, begrafeniskostuums en Iggy Pop

De grote zaal vormde het decor voor de meer ervaren of succesvollere bands. Zo waren daar Excelsiors nieuwelingen Ghost Trucker en Hospital Bombers, maar ook T-99, de in Nederland ongeëvenaarde vertolkers van de goede rythm en blues. Drie mannen in ceremonieel begrafeniskostuum gaven een swingend potje sexy R&B weg. Dan weer opzwepend en up-tempo, dan weer zwoel en langzaam. Deze heren weten wat ze doen.
Een ander trio van ervaren muzikanten is 13, samengesteld uit leden van de band van Ellen ten Damme en Hallo Venray. Optreden doen ze niet zo vaak, maar als ze het doen zoals tijdens Subbacultcha!, is het resultaat een goedlopende rockshow in de stijl van de Stones en Iggy Pop.

Ghost Trucker
Ghost Trucker

De bovenzaal: opgefokte gabberpunk en Britten uit Krommenie

De interessantste dingen gebeurden in de kleine bovenzaal. De bands hier waren vooral jong, opgefokt en in veel opzichten vernieuwend bezig. Opletten, hier vallen de nieuwste talenten te ontdekken. De term opgefokt gaat vooral op voor het gabberpunkduo Aux Raus. Deze twee jongens doen het momenteel erg goed op hippe Amsterdamse feesten, dankzij hun grote talent om de boel totaal te ontregelen. Meubilair en publiek zijn niet veilig voor het geweld en als je geluk hebt zal de zanger het optreden poedelnaakt beëindigen. Zoals ook vanavond. Aux Raus krijgt het als enige band voor elkaar om het publiek aan het dansen en pogoën te krijgen. Een hoogtepunt.

Ook About is opgefokt, maar dan wel weer op totaal geciviliseerde wijze. Deze dame op gitaar en heer op laptop maken een verknipte mash up van bijna alle muziek die je je maar kan bedenken. Pop, disco, avantgarde, drum&bass, house, gabber en nog het een en ander. In ieder opzicht verwarrende muziek, maar toch uitermate dansbaar.

About
About

Een van de grootste ontdekkingen van de avond is The Bent Moustache. Deze band uit Krommenie had gemakkelijk rechtstreeks uit Londen kunnen komen. Met de looks en de attitude van Noël Gallagher brengen ze een stoer ondergronds geluid à la The Fall, The Ex, Campag Velocet en Oasis. De ingewikkelde ritmes van de drummer en het snelle spel van de bassist geven een vol geluid aan de band. Het is jammer dat we in Nederland zo weinig van ze horen in deze tijden waarin al die Britse bandjes zo makkelijk populair worden. The Bent Moustache heeft de potentie om veel jong volk aan te spreken.

Voor de verandering doen de bands zZz en de David Gilmour Girls geen optredens, maar draaien ze de plaatjes tot diep in de nacht op het afsluitende feestje. We dansen en we hopen dat de dames en heren van Subbacultcha! nog lang door gaan met het ontdekken van nieuw talent. Grote klasse!

The Bent Moustache
The Bent Moustache