IFFR 2008

DEEL 1 | DEEL 2 | DEEL 3 | DEEL 4 | DEEL 5: Shorts | DEEL 6 | DEEL 7

Soms waren de titels poëtischer maar daarom niet minder prikkelend; wat zou je te zien krijgen bij ‘Says who?’, ‘Chalk Marks in the Rain’ of ‘A Girl’s Utopia’? De Shorts zijn veelal met beperkte middelen gemaakt, verfrissend en eigenzinnig en geven je de mogelijkheid om in relatief korte tijd kennis te maken met het werk van veel verschillende regisseurs. Die regisseurs waren overigens vaak zelf aanwezig, wat de vertoning altijd weer bijzonder maakte. En aan de zijkant van de zaal gaan zitten – naar goed festivalgebruik – was hier niet nodig. Want als een film je niet bevalt hoefde je niet weg te sluipen, er volgde immers al snel weer een volgende.

Fragmentarisch portret
Hemel boven Holland (41 min.)
Rolf van Eijk • Nederland, 2008

Deze film is geïnspireerd op het verhaal van Mohammed B., die in 2004 Theo van Gogh vermoordde. In 22 opeenvolgende scènes geeft Rolf van Eijk een profiel van het karakter van de moordenaar. De regisseur keert daarbij de chronologie der gebeurtenissen om en kijkt terug in de tijd voorafgaand aan de fatale schoten. De samenloop van omstandigheden, de transformatie en radicalisering van de gedisciplineerde Mohammed B. tot moordenaar wordt middels flarden uit zijn leven aangestipt. Het geeft een fragmentarisch beeld van zijn persoon en context. Van Eijk onderzoekt weliswaar visueel de mogelijkheden, maar een verbindend motief of een rode draad ontbreekt. (Antoinette van Oort)

Hollands en hilarisch
Jolanda 23 (12 min.)
Pim Zwier • Nederland 2008

Vier mensen zijn bloedserieus in de weer met een koe. Ze wordt naar een speciaal geschoren grascircel geleid, haar linker voorpoot moet een ‘half hoefje’ naar voren en haar staart wordt liefdevol met een touw omhoog gehouden. Langzaam daagt het: er wordt hier volgens beproefd stamboekrecept een foto gemaakt. Voor ons, gewone burgers, blijven de strenge schoonheidscriteria volkomen duister. De camera registreert enkel de kleine strijd, de korte overwinning op de weerspannige natuur. De moeite die het kost (zonder Photoshop!), de ‘beperkte houdbaarheid’ van de pronte Jolanda 23. Het resultaat doet wel denken aan de documentaires van Michiel van Erp; heel Hollands, heel bizar en heel hilarisch. (Ellen op de Weegh)

Monument voor de poëzie
Paseo (12 min.)
Arturo Ruiz Serrano • Spanje 2007

Drie mannen op een berg proberen hun meest intieme gevoelens over de liefde te verwoorden. De jonge soldaat stamelt verlegen, de arbeider is bars van onvermogen, maar de doortastende dichter brengt uitkomst. Zo overwinnen een paar woorden de wanhoop, de stilte en de eenzaamheid. Deze film richt in slechts 12 minuten een groots monument op voor de kracht van poëzie, een klein gedicht geeft hoop in een onmenselijk landschap. Mooi detail is dat de vreemde setting wellicht gewoon werkelijkheid was in de waanzin van de Spaanse burgeroorlog. Gedraaid in scope, uitmuntend geschoten, gecast en geacteerd. Een van de beste films die ik ooit op het festival zag. (Ellen op de Weegh)

Grimmig geweld zonder bloed
Soft (14 min.)
Simon Ellis • Groot-Brittanië 2007

Een vader en zijn puberzoon worden bedreigd door een bende opgeschoten buurtjongens. Hoewel zonder spektakel en effectbejag geschoten – er wordt weinig gevochten en er vloeit nauwelijks bloed – is de sfeer toch uiterst grimmig en is de spanning te snijden. Je voelt het nietsontziende geweld op klaarlichte dag door de brievenbus van een doodgewoon gezin sijpelen. Sterke film die dwingende en actuele vragen stelt over mannelijkheid en opvoeding. (Ellen op de Weegh)

Onbestemd wachten tussen twee werelden
Address unknown (10 min.)
Guo Xiaolu • China 2008

Een paar impressies van het dagelijks leven in Beijing, een uitzicht op een binnenplaats, een straattafereel met kaartende mannen. De camera beweegt niet, er gebeurt weinig opzienbarends. Een vrouwenstem spreekt woorden die je op de achterkant van deze bewegende ansichten zou kunnen vinden, ze leest de brieven van een Chinese aan haar Londense geliefde. De geliefde antwoordt niet. Het onbestemde wachten in het niemandsland tussen twee werelden – oost en west, verleden en toekomst, liefde en verdriet – wordt in dit kleine verhaal mooi en schrijnend verbeeld. (Ellen op de Weegh)

Virtuoos en mythisch schilderij
Joy (10 min.)
Joe Lawlor/Christine Molloy • Groot-Brittanië 2008

Deze film, over de onverklaarbare verdwijning van een tienermeisje, is gemaakt in slechts één take (!). Het is een virtuoze schildering van een rustig park op een zonnige namiddag waarin elk detail precies op zijn plek lijkt te zijn. Toch raak je op wonderlijke wijze los van tijd en plaats; de voice-over smeedt de vloeiende beweging van de camera, de visuele schoonheid en het verontrustende onderwerp samen tot een mythisch en tijdloos verhaal. (Ellen op de Weegh)

Botsing tussen oude en nieuwe wereld
The house (33 min.)
Asif Rustamov • Azerbeidzjan 2007

De film toont de invloed van de snelle economische veranderingen in Azerbeidzjan op het dagelijks leven van een kleine man. Hij weigert zijn oude huisje te verkopen om plaats te maken voor een nieuwbouwproject. De oude wereld met zijn eenvoud, menselijke maat en kleine wonderen wordt verbeeld in vredige, verstilde shots van het leven binnenshuis. De botsing met de nieuwe wereld van anonimiteit, beton en bedrog komt zo extra hard aan. De vervreemdende en dromerige accenten voorkomen troosteloos realisme en goedkope nostalgie. (Ellen op de Weegh)

Pingu meets Miró
OOIOO UMO (4 min.)
Shoji Goto • Japan 2006

Vrolijke animatie, met liefde en oog voor detail gemaakt. Op een aanstekelijk muziekje spelen en dansen de fantasiedieren in het rond: Pingu meets Miró. Diverse ‘environmental issues’ passeren swingend de revue. (Ellen op de Weegh)

Spiegelbeeld of schaduw?
Weiss (5 min.)
Florian Grolig • Duitsland 2007

Hoeveel is er nodig? Bijna niets, slechts 5 minuten en een getekend zwart mannetje dat zijn schaduw/spiegelbeeld tegenkomt op het witte filmdoek. Beweegt op de grens van figuratieve eenvoud en abstractie waarbij de beperkte middelen maximaal worden benut. (Ellen op de Weegh)