Down The Rabbit Hole: de zondag

Ook het begin van deze dag is weer snikheet. Het meertje bij de camping is ideaal: luchtbedden komen tevoorschijn, mensen rennen het water in en de eerste biertjes worden alweer opengemaakt: het is tijd voor de laatste festivaldag. We beginnen de dag met opkomend bandje Børns om twaalf uur. Hoewel het nog vroeg is, staan er toch al aardig wat mensen in de Fuzzy Lop. Waar we bij andere optredens veel rockers van veertig plus zagen, is deze band toch echt voor een ander publiek weggelegd: 18-jarige meisjes met hippiejurken en gekleurde haren staan te wachten op deze bijzondere act.

Speciaal is het zeker, de stem van singer-songwriter Garrett Borns is erg hoog voor een man en doet hier en daar zelfs denken, inclusief de elektrodeuntjes van de band, aan de muziek van Marina and the Diamonds. Hitje ‘Electric Love’ is het hoogtepunt van de show, het publiek deinst lekker mee. De band is nog jong en dat is goed te horen en te zien. Toch zit er zeker wel potentie in Børns: meer optredens en meer ervaring op doen zal de band alleen maar goed doen.

Hoofdpodium Hotot wordt vandaag geopend door Jungle By Night. De verwachtingen zijn hooggespannen, want de jonge honden uit Nederland gaan de laatste tijd lekker in de muziekbusiness. De energieke jongens maken deze verwachtingen meer dan waar: het maakt niet uit hoe vroeg het is, binnen de kortste keren staat de Hotot stampvol met dansende mensen. Dit komt niet alleen door de opzwepende muziek, maar ook zeker door de overenthousiaste muzikanten. Heerlijke muziek en fantastische gasten, Junlge By Night is een hele goede festivalact.

Even uitrusten

De moeheid begint er op de laatste dag toch aardig in te slaan. Dat geeft niks, want Down The Rabbit Hole is er zo op ingericht dat je op veel plekken even kunt relaxen zonder dat je last hebt van de drukte of de muziek. Niet alleen op de camping, maar ook op het festivalterrein zijn er genoeg lekkere plekken in het gras, of op een terrasje op bijvoorbeeld het Idyllische Veld. Dit is zeker een van de pluspunten van het festival: Wil je je even afzonderen? Dan kan dat zonder problemen. Vanaf de kant bij het water heb je een fantastisch uitzicht over de feestende mensen op de boot van Desperados en Wilde Gasten. Hoe moe je ook bent, het blijft aantrekkelijk om even een danspasje te wagen op de partyboot.

Éen van de hoogtepunten van de zondag is het rockende trio Birth of Joy uit ons eigen kikkerlandje. De heren hebben het afgelopen jaar zowel de Nederlandse festivals als buitenlandse festivals kennis laten maken met hun fenomenale rockshow. De set is strak, waarbij de ogen en oren vooral gericht zijn op de sublieme solo’s van iedereen. Stunnenbergs stem is een bijzondere, je zou kunnen zeggen dat hij hier en daar wat weg heeft van de vocals van Jim Morrison. ‘The Sound’ blijft waarschijnlijk echt het vetste nummer live, alles komt zo goed tot zijn recht in deze track. Birth of Joy bewijst op DTRH maar weer eens dat ze zeker een van de beste rockbands van Nederland op dit moment zijn.

Afsluiters van het festival

We zagen hem zaterdag al even achter de hekken bij Iggy Pop, vandaag staat hij zelf op de bühne van de Hotot: icoon Seasick Steve. Gewapend met lange baard en gitaar is de oude rocker inmiddels een fenomeen. Zijn relaxede uitstraling en dito muziek zorgen voor een hele fijne avond in de hoofdtent. Met opener ‘Thunderbirg’ krijgt hij direct een paar rijen publiek met zich mee. Gelukkig is het publiek met hun geklets vandaag en gisteren iets beschaafder tegenover de artiesten. Hoewel Seasick Steve geen afsluiter van het hele festival is, had het hem zeker niet misstaan. Natuurlijk is de zeventiger niet meer zo jong als zijn bijna-leeftijdsgenoot Iggy Pop, maar rocken kan hij absoluut nog net zo goed. Het concert is volledig terug te bekijken op 3VOOR12 voor de mensen die er niet bij waren en voor zij die nog een keer willen nagenieten.

Met The War On Drugs heeft het festival de ideale afsluiter van het evenement gevonden. De lome rock van de Amerikaanse indieband van Kurt Vile en Adam Granduciel is niet onbekend in ons land. Vorig jaar zagen we ze al op Best Kept Secret en gaven ze een show in Paradiso. Vandaag zijn ze beter dan ooit: waar eerdere shows nogal ‘saai’ aan konden doen, nemen de heren het publiek nu helemaal mee in hun eigen rockextase. We krijgen voornamelijk tracks te horen van hun meest bekende plaat Lost in A Dream. Niet zo gek natuurlijk, hoewel meer ouder werk ook absoluut de moeite waard was geweest.

De prachtige zonsondergang boven het water en de poort bij de ingang die vanuit de tent te zien is maakt de sfeer compleet: het is magisch, dromerig en mysterieus tegelijk. Down The Rabbit Hole is met de show van The War on Drugs afgelopen, ook al is er in de nacht nog genoeg te dansen. Het is goed zo, het weekend is compleet.